İntikam

22| İntikam Kokusu

Bir on-onbeş dakika sonra Rüzgar'ın tarif ettiği yerdeydik. Benim arabada kalmamı söyleyen Ivanka, hızla arabadan inip bir görevlinin yanına gitti. Kulağına bir şeyler fısıldadıktan sonra görevlinin elindeki megafonu aldı ve duyuru yaparmış gibi bir ses tonuyla bağırdı; ''54PL0 PLAKALI ARAÇ, ÇIKIŞINIZ ENGELLENMİŞTİR. LÜTFEN BULUNDUĞUNUZ YERDE KALINIZ.'' İnanamıyordum,buna nasıl izin veriliyordu? Ivanka bunu nasıl yapabilmişti?!  Megafonu yanındaki adama geri verdikten sonra adama teşekkür etti ve yanıma geri geldi. ''Sakın soru sorma.'' dedi. Bu kız nasıl bir şeydi böyle? Sanki ne diyeceğimi, ne yapacağımı önceden biliyordu. Özel güçleri olmalıydı! Kolumdan sürükledi, arabaların bulunduğu alanda her arabanın plakasına baka baka geziyorduk- ki ben bizim arabayı hemen tanımıştım. Koşarak arabanın yanına gittik, içeride Pelin ve arkada Rüzgar vardı. Onu görünce ağlamaya başladım. Rüzgar camı yumrukluyordu. Pelin ilerlemeye çalıştı fakat Ivanka cebinden çıkardığı çiviyle arabanın lastiklerini patlatmıştı. Ivanka, Pelin'e bağırdı; ARABADAN ÇIK YOKSA DAHA KÖTÜ OLACAK! Pelin orta parmağını gösterdi, Ivanka iyice sinirlenmişti. Arka cebinden ne olduğunu anlayamadığım fakat kesici bir şey olduğundan emin olduğum bir alet çıkardı. Arabanın kapısından içeriye sokarak kapıyı açabildi. İçeriye uzanarak Rüzgar'ın kapısını da açtı. Rüzgar çıkar çıkmaz bana sarıldı. Bende sarıldım, hem de sımsıkı. Fakat şimdi ne yapacağımı bilemiyordum. Aldatılmış mıydım, yoksa bir oyuna kurban mı gitmiştim? Rüzgar Pelin denen sürtükle isteyerek mi beraber olmuştu, yoksa içgüdüsel olarak kendine engel olamamış mıydı? İkinci seçenek daha mantıklı geliyordu aslında. Ona sarılmanın tadını çıkarırken, ''İyi misin Mira, sana ne yaptı o aşağılık?'' dedi. Gözlerimden yaşlar akacaktı ki gözlerimi sıktım. Ağlamayacaktım. Burada olmazdı, hayır yapmayacaktım. ''Şimdi olmaz Rüzgar. Daha sonra her şeyi anlatacağım.'' diyebildim. O sırada Ivanka arabanın içine kafasını sokmuş Pelin'in saçlarından tutarak bir güzel pataklıyordu. Yanına giderek, ''Biraz da bana bırak bu zevki'' dedim. Ivanka geri çekildi, bu sefer Pelin'i arabanın içinden sürükleyerek çıkardım. Arabaya doğru bastırıp tokat atmaya başladım, kendini savunacak hali bile kalmamıştı artık. Daha sonra yüzünden sıkıca tuttum, kendime yaklaştırdım. ''Bak güzelim, bundan sonra bize bulaşacak, canımızı yakacak şeyler yapma çabalarına girersen bu sefer seni dövmekle kalmayız. Anladın mı küçük sürtük?'' dedim. Yeterince uzun olan tırnaklarımı yanağına geçirdim, tırnak izleri çıkmıştı yanağında. Suratında kanlar vardı. İyi iş çıkarmıştık. Onu ittirdim, yere yığıldı. Daha sonra oradaki güvenlik görevlileri ve polislerin etrafımıza toplandığını gördüm. Ivanka bize ''Hadi, arabaya! Koşun hadi!'' diye bağırıyordu. Ivanka'nın arkasından koşup arabaya bindik. Neyse ki bizim aracımızın plakasını çıkarmayı evdeyken akıl edebilmiştik. ''Her ihtimale karşı, olay çıkar belki.'' düşüncesiyle. Arabaya binip hızla uzaklaştık. Yola çıktığımızda artık geride bizi takip eden birileri kalmamıştı. Arka koltuğa oturmuş, birbirimize sarılıyorduk Rüzgar'la. Ivanka aynadan bize baktı; ÇİFTE KUMRULAR SİZİ. EEE ŞİMDİ NE YAPACAĞIZ? dedi. ''Mira önce bana ona ne yaptıklarını anlatacak, ondan sonra kararlaştıracağız. Bu arada sen kimsin?'' dedi Rüzgar. Hemen araya girdim, ''Benim başıma bir melek gibi gelen ve intikam kokan bir kız. Aynı zamanda seni kurtaran. IVANKA.'' dedim. ''Memnun oldum Ivanka.'' dedi Rüzgar. Ivanka gülümsedi,biraz ''Gülümsedi mi belli değil'' tarzında olsa da. ''Şimdi bana ne olduğunu anlat Mira!'' dedi tekrar, Rüzgar iyice sinirlenmişti. ''Mert bana tecavüz etmiş. Ben baygın haldeyken.'' diyebildim. ''NE?!'' diye bağıran Rüzgar'ın sinirden elleri titremeye başlamıştı. ''Aynı zamanda Pelin'le yaptıklarınızın video'sunu bırakmış, gördüm.'' diye ekledim. ''Pelin bana ilaç içirdi ve zorla ona katlandım. İstekle olan bir şey değildi! Ama o Mert'i bulduğum an geberteceğim. Kendi ellerimle!'' diye bağırdı. Ağlamaya başlamıştım,Rüzgar'ın da gözünden yaşlar geliyordu. ''Tamam prensesim, ağlama. Herşey hallolacak. Güven bana.'' diyordu. Yine sarılması ve o başımı ellerinin arasına alarak bana ''Prensesim'' deyişi her şeyi unutturuyordu sanki. Rüzgar bana güven veriyordu. Varlığıyla, duruşuyla, yanımda olduğunu hissettirmesiyle. Ivanka araya girdi, ''ŞİMDİ SİZE SORUYORUM ÇİFTE KUMRULAR, İNTİKAM ALMAYA VAR MISINIZ?'' . Rüzgar benden önce davranıp, ''Kesinlikle!'' demişti. Benim adıma konuştuğu kesindi. ''Evet.'' diye ekledim bende. Ivanka, ''Herşey çok iyi gidecek. İstediginiz her seye ulaşacaksınız. Şimdi sizin evi tarif edin de gidip lazım olacak şeyleri alalım. Artık bende kalıyorsunuz!'' dedi. Bir hayata daha, bir düzene daha veda etmek zor olsa da bize bunları yaşatanlardan intikam alacaktık, buna değerdi. 

Yolu tarif etmemizle birlikte eve geldik. Evden eşyalarımızı aldık, bir kısmını. Komidinin üzerinde olan GÜNLÜĞÜMÜ farkettim. Sanırım bu olaylar arasında zor da olsa yazmalıydım. Yazmanın bana iyi geleceğinden emindim. Onu da bavulun içine tıktım. Şarj aletimi de aldım. Aklıma amcam geldi. Ona söylemeli miydim, bu olanları ? Evleneceği kadının çocuklarının psikopat olduğunu ? Üvey oğlunun bana tecavüz ettiğini ? Üvey kızının da bir o kadar aynı şeyi yaptığını ? Bilmeli miydi ? Ama o mutlu olmayı hak ediyordu. Ve bence kendisi bir yerden -ne kadar zor olsa da- öğrenene kadar sessiz kalmalıydım.Miller? Ona söylemeliydim. Onun bilmesi gerekti. Aynı zamanda amcama ve ona veda etmeliydim. Çünkü bir daha okula gelmeyecektik ve buraya döneceğimizi düşünmüyordum. Ivanka bir şeyler ayarlayacaktır zaten. Amcamlara gitmeyecektim fakat onu arayacaktım. Hemen şimdi.

Amcamı aradığımda telefonu sevinçle açtı, ona ''Amca, biz annemin yanına geri dönüyoruz. Seni göremeyeceğim çünkü olaylar çok hızlı gelişti. Seni seviyorum ve özleyeceğim. Kendine iyi bak,yeni evliliğinde mutlu ol.'' dedim. Biraz üzülmüştü fakat annemle barışmamıza mutlu gibiydi. Neyse ki halletmiştim. Daha sonra Miller'ı arayacaktım , ki ona yüz yüze anlatmamın daha doğru olduguna karar verdim. Bir gün ayarlayıp onunla buluşacaktım. En iyisi buydu. Eşyalarımı iyice toparlayıp evden çıktım,Rüzgar çoktan hazır ve bekliyordu. Ivanka'nın arabasına bindiğimiz gibi yola çıktık.

Artık buram buram intikam kokan bir hayata giriş yapmış bulunmaktayım, hayırlı uğurlu olsun. Umarım.

Gerçekten fazlasıyla uzun bir bölüm oldu. Çok fazla yorum ve fazlaca da vote bekliyorum. Lütfen, tek ricam görüşlerinizi belirtip emeğimin karşılığını vermeniz :') Ben uğraşıp yazıyorum siz de bir zahmet yorumlayın canlarım. <33 Umarım beğenmişsinizdir. :)