Ezra : Neyse canım. Sonuç olarak her şey yolunda. Sahi sen niye geldin benim odama?
Şah!
Afra : Bir sana bakayım demiştim de ne yapıyorsun diye.
Kaşlarımı kaldırıp yüzüne baktım.
"Sen Ezra'nın uyuyacağını söylememiş miydin? Uyuyan insana ne yapıyor diye bakılır mı?"
Mat!
Afra bir süre bir şey diyemedi. Sonra mırın kırın edip bir şeyler geveledi ve odadan kaçarcasına çıktı.
O çıkar çıkmaz Ezra'ya döndüm.
"Bu kızın sorunu ne?"
Ezra : Yanlış anlamış işte kız.
"Yok artık. Gerçekten inanmadın değil mi?"
Bir an ne yapacağını bilemezmiş gibi yüzüme baktı.
"Tamam. Ben de farkındayım Afra'nın tuhaf davrandığının. Sanki bizi ayırmak ister gibi... Ama o en yakın arkadaşımın kardeşi. Niye böyle bir şey yapsın ki?"
Omuz silktim.
"Sana ilgisi var."
Gözlerini büyütüp bana baktı.
"Yok artık Alina!"
"E öyle!"
Ezra kaşlarını çattı.
"Belki de sadece kıskanmıştır. Kızkardeşlerin abilerini paylaşamaması gibi..."
Kendini kandırıyorsun Ezra!
"Belki de öyledir."
Aklımdan geçenlerle söylediklerim birbirinden tamamen farklıydı.
Ama Ezra'nın biraz daha üstüne gitmek istemedim. Sonuçta Afra'yı kız kardeşi olarak görüyordu ve ben ne kadar üstüne gidersem gideyim ona böyle bir şey yakıştırmayacaktı.
Ezra gülümsedi ve elimden tutup sandalyeye oturttu.
Kendi de hemen yanımdaki sandalyeye oturdu ve benim kitabımı önüne çekti.
"Hadi bakalım. Bugünlük bu kadar lak lak yeter. Şimdi biraz da ders zamanı."
Kafamı uslu öğrenciler gibi aşağı yukarı ritmik bir şekilde salladım ve sesimi inceltip "Tamam öğretmenim" dedim.
Ezra kahkahayı bastı tabi.
Ben de ona eşlik ettim.
Kahkahalarımız yatışınca Ezra dediğini yaptı ve yarım saat kadar benim sorularımı çözdü.
Soruları halledince arkama yaslandım.
"Oh be!"
"Onları çözen benim hanımefendi size noluyor acaba?"
"Aşk olsun Ezra ya! Ben de anlamaya çalıştım o kadar sonuçta"
Güldü.
"Şaka yaptım hayatım ya."
"Hmm hayatım diyorsan tamam."
Sonra gülümsedim.
O da gülümsedi.
"Hayatım, hayatııımm!"
"Suyunu çıkarma ya!" diye gülerek omzuna vurdum.
Kapı tıklatıldı.
Zaten fazla yakın olmadığımız için toparlanma ihtiyacı hissetmedik.
"Gel!"
İçeri Ufuk girdi.
44.Bölüm
En başından başla
