~Love~Without~End~

{Part~18~}

Φτου μου τι κοπελαρα είναι εγώ;;

Μ-Ζ--καλά να περάσεις

Ε--thank you

Βγήκα από το δωμάτιο και κατευθύνθηκα προς την πόρτα...

Γ--που πας;;

Ε--παω μια βολτα...

Γ--με ποιον;;

Τι σε νοιάζει μλκ;;;

Ε--Με έναν φιλο μου..

Γ--από που τον ξέρεις;;

Αααα θέλει να τα ακούσει...

Ε--απο το σχολείο....

Γ--πως τον λένε;;

Ε--Διονύση και είναι το αγόρι μου κάτι άλλο;;

Ένα μου έσπασε τα νευρα το βλαμμένο!!Κηδεμόνας μου είναι;;

Σε νοιάζεται ηλίθια!

Σκάσε εσυ!!

Γ--οχι τίποτα...μην αργήσεις...

Μ--ότι ώρα θέλει θα γυρίσει το κορίτσι..

Ε--Ευχαριστώ μαριαννακι μου

Είπα και βγήκα από το σπίτι μου...

Επίσης για παπούτσια έβαλα άσπρα πάνινα all-star... Μου ειχε λείψει τόσο πολύ!!

Τον είδα από μακριά και δεν άντεξα... Έτρεξα... Και πήδηξα στην αγκαλιά του... Τυλιξα τα πόδια μου γύρω από την μέση του... Τα χέρια που τα τοποθέτησα γύρω από τον λαιμό του... Τον κοίταξα μέσα στα σαν θάλασσα μάτια του.. Το ίδιο έκανε κι αυτός...

Ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη του τα οποία τελικά ενωσα με τα δικά μου.. Το οξυγόνο άρχισε να μειώνεται... Έβγαλα τα πόδια μου από την μεση του και απομάκρυνε τα χείλη του απο τα δικα μου...

Δ--δεν είχα οξυγόνο

Είπε λαχανιασμένος

Ε--ουτε εγώ...

Είπα το ίδιο λαχανιασμενη...

Τότε χτύπησε το τηλέφωνο του Διονύσης

Δ--Ναι;; Έλα ρε τι κάνεις;;; ΣΟΒΑΡΆ;; εντάξει ρε έρχομαι!!