Prologue
Where are you now?
I need him , I love him.
4 years have passed. Now I’m in my 3rd year in college.
There was a boy, who made my heartbeat faster than normal.
We together for 11 years. But, we were official for one day.
He was my happiest and saddest memory.
He ‘s my true love.
HE was the best childhood memory ever. He was, my FIRST LOVE. He’s Ken.
*4 years ago*
Matagal ko ng crush si Ken. Sa Katunayan. Mahal ko na siya.
Simula bata palang kami, lagi na kaming magkalaro. We play together, eat together and even sleep together. Bata pa lang kami nun, kaya walang malisya. Bestfriends din ang mama namin kaya walang problema.Si papa? Patay na.
Pero ngayon, of course we limit ourselves kasi nasa puberty stage na rin kami. Ken is my first love, he’s my puppy love and maybe my true love.
Bestfriends din kami.I don’t know kung mahal nya rin ako. Kaya ngayon kung may dumidikit na babae sa kanya naiinis ako. Gaya kanina, nakita ko sya habang may babaeng nakapulupot sa braso nya, si Rica. Alam nyang gusto ko sya. Pero di nya sinasabi sakin ang feelings nya. Unfair nga eh! Di ko alam kung one sided ba to.
We’re in the same school. 3rd year HIGH SCHOOL.
“Huy Nica naman. Wag ka na magtampo. Hindi ko nga alam eh bakit dikit ng dikit sakin si Rica. Pilit nga akong umiiwas sa kanya.”
Andito ako ngayon sa canteen ng school. Sinusuyo nya. Kasi, nagtampo daw ako ‘KUNO’. Bahala sya dyan.
“Nica naman eh. Kain na tayo. Gutom na gutom na ako… Sige na….. Sorry na. di na mauulit. Kain na tayo?” sabi nya ng nakangiti.
“eh nagpahawak ka naman? Umalis nga lang ako sandal para mag C.R. ..Pwde namang hindi mo pansinin, pwde mo naming sabihin hwag, pero ano?! Nagpahawak ka parin. Ewan ko sayo!”
Sabi ko sa kanya. Dapat lang!
“yun na nga eh. Sorry na nga diba? Di na mauulit. Bati na tayo. “ Ngumiti sya.
“Sige na nga pero siguraduhin mong di na tala----“ di nya na ako pinatapos. Bigla nya kong hinalikan.
Nagtataka siguro kayo noh? Ako rin eh. Ganyan kami. We hug and kiss each other. Pero hindi namin alam kung ano kami. Kasi naman, di nya sinasabi nararamdaman nya. Sabi nya, pakiramdaman ko daw. Labo noh?
Humiwalay sya sakin ng nakangiti.
“May angal ka pa? Ano? Kain na tayo?”
“pero mangako ka mu----“ he kissed me again.
Ngayon, ako naman humiwalay.
“ewan ko sayo. Kain na nga lang tayo gutom na rin ako”
Hinila na nya ako papatayo tpos nag bumili na kami ng food.
----Dismissal-----
Uwian na. Inihatid muna ako ni Ken sa bahay. Malapit lang naman bahay namin eh. 4 na bahay lang ang naka pagitan. Childhood friends nga kami diba? Mayaman sila. Kami rin, angat sa buhay. Pero, we swore to each other na dapat maging humble pa rin kami.
