Merhaba ben Almira. 17 yaşında bir lise öğrencisiyim neyse yeter bu kadar beni okudukça tanırsınız diye düşünüyorum . Hep büyümek isterdik ya küçükken . Çünkü hayallerimiz vardı en güzelinden hep olucak sanırdık büyüyünce ama insan büyüdükçe anlıyor hiç bir şeyin hayallerdeki gibi olmadığını hatta hayatın hayal kırıklarıyla dolu olduğunu insanlar öğretiyor bize en yakınlarımız üzüyor bizi onlar gösteriyor kara günde yanınızda kimsenin kalmayacağını . İnsan alışıyor bir yerden sonra yalnızlığa , istemiyor yanında insanları , onların o sahte yüzlerini gördükçe kimi görse ne mal olduğunu anlıyor . Peki ya neden sürekli üzüldüğümüzü hiç düşündünüz mü ? Evet ben düşündüm çünkü çok değer veriyoruz sıkıyor insanları çünkü ilgi görmeye veya üzülmeye alışıyorlar siz çok ilgi , sevgi gösterince yadırgıyorlar peki ya sonra ? Sonra ne oluyor biliyor musunuz yarı yolda bırakılıyorsunuz . Diyor ki sen benden daha iyisini hakediyorsun 😂 komik . Bana ilgin fazla geldi ben kötü insanlara alışkınım demek yerine dediğine bak . Pekala diyorsunuz KAL deseniz işe yaramayacak biliyorsunuz . Çünkü gitmek istiyorsa Bi kere kalsa bile 🙄 ... sanmıyorum yani .
