Harry Potter: the beginning

Παραλαβή και παράδοση

Η μοτοσικλέτα προσγειώθηκε με θόρυβο στον  βρεγμένο δρόμο και ο μεγαλόσωμος άντρας πήδηξε έξω, κρατώντας δύο λουλούδια στο χέρι του. Αυτό που αντίκρισε τον έκανε να σταθεί για μια στιγμή. Έπειτα από έναν αναστεναγμό, μπήκε μέσα. Δεν ήταν σίγουρος αν ήθελε να δει. Όμως είχε μια υποχρέωση που δεν έπρεπε να παραμελήσει  μέσα στη συγκίνησή του. Ο Ντάμπλντορ του είχε δώσει σαφείς οδηγίες για το τι έπρεπε να κάνει. 

Μόλις πέρασε από την πόρτα, αντίκρισε το πτώμα του Τζέιμς. Άφησε εκεί το πρώτο λουλούδι και έπειτα ανέβηκε στον επάνω όροφο, απ' όπου ακουγόταν το κλάμα του μικρού Χάρι. Ο άντρας χώρεσε με δυσκολία να περάσει από την πόρτα του δωματίου του μωρού, όπου και άφησε έναν λυγμό. Άφησε και το δεύτερο λουλούδι δίπλα στο άψυχο σώμα και στράφηκε προς το μωρό στην κούνια.

Τώρα ο Χάρι είχε σταματήσει να κλαίει και κοιτούσε τον μεγαλόσωμο άντρα με ένα βλέμμα γεμάτο απόγνωση, θλίψη. Ο άντρας το πλησίασε και το πήρε στην αγκαλιά του. Μα πόσο έμοιαζαν τα μάτια του με αυτά της μητέρας του! Καθώς κατέβαινε τις σκάλες, τύλιξε το μωρό με την μικροσκοπική κουβέρτα του. Κοίταξε για μια στιγμή το μέτωπό του πιο προσεκτικά. Ένα σημάδι σε σχήμα κεραυνού υπήρχε χαραγμένο στην απαλή επιδερμίδα του μωρού. Ο άντρας έκανε να το αγγίξει, όμως δίστασε: δεν ήξερε τι μπορεί να ήταν και δεν ήθελε να κάνει κακό στο παιδί. 

Με μεγάλα βήματα βγήκε από την αυλόπορτα καλύπτοντας τον μικρό Χάρι με το πανωφόρι του, ώστε να μη βραχεί. Όταν έφτασαν στη μοτοσικλέτα, ανέβηκε κρατώντας ακόμα το μωρό στην αγκαλιά του, και με ένα μουγκρητό της μηχανής απογειώθηκαν στον συννεφιασμένο ουρανό. 

Μετά από αρκετή ώρα, και ενώ ο μωρό είχε ήδη αποκοιμηθεί, άρχισαν να προσγειώνονται σε μια μικρή πολιτεία. Ο άντρας αναγνώρισε τον δρόμο που έπρεπε να προσγειωθεί μιας και ο Ντάμπλντορ είχε φροντίσει να σβήσει τα φώτα απ' τα φανάρια και τους φανοστάτες. Ακούμπησε σχετικά ομαλά στο έδαφος και ξεκαβαλίκεψε τη μοτοσικλέτα. 

Δύο ψηλές σιλουέτες τον πλησίαζαν. Μόλις έφτασαν κοντά, η μία από τις δύο του μίλησε:

"Όλα καλά, Χάγκριντ;"

Εκείνος αποκρίθηκε:

"Ναι, όλα καλά. Η μοτοσικλέτα που δανείστηκα από τον νεαρό Μπλακ έκανε σωστά τη δουλειά της."

Η δεύτερη σιλουέτα -και η πιο ψηλή- μίλησε με γυναικεία φωνή:

"Και... το μωρό;"

"Εδώ το έχω...αποκοιμήθηκε καθώς πετούσαμε πάνω από το Μπρίστολ!"

Ο Χάγκριντ σκούπισε ένα δάκρυ καθώς έδινε το μωρό στην ΜακΓκόναγκαλ, προσπαθώντας να μη γίνει αντιληπτός. Ο Ντάμπλντορ, ο άντρας με την ασημένια γενειάδα χτύπησε συμπονετικά τον Χάγκριντ στον ώμο.

"Μην στενοχωριέσαι. Ούτως ή άλλως, θα το ξαναδείς μια μέρα."

Κατευθύνθηκαν προς την πόρτα του σπιτιού στην οδό Πριβέτ 4. Ο Ντάμπλντορ άφησε το μωρό στο κατώφλι της πόρτας μαζί με ένα γράμμα που έβγαλε από τον μανδύα του.

"Άλμπους", πρόφερε ψιθυριστά η ΜακΓκόναγκαλ, "σίγουρα δεν υπάρχει άλλος τρόπος; Έχω παρατηρήσει αυτούς τους Μαγκλ, είναι απαίσιοι. Σίγουρα υπάρχουν πολλές οικογένειες μάγων που θα ήθελαν να τον υιοθετήσουν και..."

Ο Ντάμπλντορ την διέκοψε:

"Είναι οι μόνοι του συγγενείς. Άλλωστε, καλό είναι να μείνει για λίγο μακριά από τον κόσμο τον μάγων. Θα περάσει δύσκολα, μα έτσι πρέπει να γίνει. Σε λίγο, δεν θα υπάρχει παιδί που να μην ξέρει το όνομά του. Χάρι Πότερ".