Ano kaya ang pakiramdam na may pamilyang nakasuporta sayo.
mababawasan kaya ang sakit?
mababawasan ba ang mga problema?
Sana kasama ko sila mama at papa. Para di ako mag-isa palagi:((
==============================================================================
Nang matapos ako mag-emote, talagang halos liparin ko na papuntang trabaho. Paano ba naman kase, mga 30 mins siguro ako nakatitig sa salamin...
"para!!"
beep beep***
"sh*t! Magpapakamatay ka ba miss?" sigaw sa akin nung driver
"ay... sorry po nagmamadal ako po eh....." nakakatakot naman toh! Mukhang oranggutan!
de joke lang... chimpanzee na lang-_-'
"kung gusto mo magpakamatay eh tumalon ka na lang ng tulay!" aba! Sobra na toh ah... di porket naglusan siya ay pwede na niya akong ganunin ah!
akma niya akong sasampalin nang...
"pare, babae pa rin yan." sabi ng mababang tinig
"wag ka makialam dito! !$#^% tong babaeng toh! Tutuiuyan ko toh eh"
boogsh*
bumulagta yung baboranggutan... haha....
teka mamaya na ako magce-celebrate
"sala---"
"ikaw! Ano pang tinatayo tayo mo dyan! Di m ba alam na nakakaabala na kayo at nagkatraffic na! Hala sige, layas na!" sigaw neto sa akin.
teka! Mukhang pamilyar tong lalaking ito ah! Ito yung photographer! Teka bat ansama na ng ugali?
"ano? Magtitigan na lang ba tayo dito ha? Umalis ka na nga sa harapan ko! Tsk! Sinisira mo araw ko" bulyaw niya.. abat!
"hoy"
vrooommm....
naknang! Pinausukan ako! Kung di ako mamunga ng wala sa oras, sasarguhin ko itong lalaking toh! HMP... nawala agad agad paghanga ko sa kanya... napaka bastos!
Maka-larga na nga at late nako ng 30 mins. Pesteng photographer yon!
==============================================================================
"Aleli! You're late again, three in a row na yan ah!" pagka-report na pagkareport ko ay yan ang salubng sakin ng bruha na Arianne na toh! Akala mo siya may-ari ng company eh.. Banatan ko kaya tong babaeng ito
Chapter 2- Him
Start from the beginning
