Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
SA DAMI RAMI pa kasi ng time na pwede siyang maging tanga, bakit sa oras pa na feeling niya naabot na niya ang star sa sobrang ecstatic ng nararamdaman niya.
It can't be helped.
Yun na lamang ang iniisip niya since hindi naman talaga niya kasalanan na maihagis ang phone niya sa sobrang kilig. Para sa kanya, normal lang 'yon. People in love have their own ways in expressing how much they feel when they are happy. In his way, paghagis sa phone niya ang sagot. Kind of stupid nga lang since hindi na niya pwedeng palitan iyon. Lumang model na rin naman 'yon kaya kailangan na talaga niya ng bago.
Like asap.
Ano ng gagawin niya ngayon na wala siyang gamit na phone? He's still down about his phone being broken that badly. Wala na siyang gagamitin para maichat si Seokmin. Kung kailan pa namang nagkakamabutihan na sila (he thinks so) doon pa may hahadlang sa kanila. Kinailangan pa nga niyang takbuhin ang bahay nila Seungkwan para lang ipasa ang mensahe niya kay Seokmin.
"Ugh. Bakit kasi ang dadamot ng mga kapatid ko." He silently cried in frustration. Nanghihiram siya ng extra phone sa mga ito or kahit temporary lang pero ayaw naman nila. He even bribed them into cleaning the whole house for a week but they didn't budge. His sisters are that terrible. At least for him na magisang lalake sa bahay. His dad's abroad.
Tapos kahit na wasak na wasak siya ngayon dahil nga sa kakaisip kung papaano magkakaroon ng bagong phone, nakuha pa siyang utusan ng noona niya na bilhan daw ito ng peppero since nagke-crave daw ito.
The nerve.
Kung pwede lang niyang abandonahin ang mga kapatid niya, ginawa na niya. Seryoso.
"I don't deserve this." Nagmamaktol pa rin na sabi niya. He was stomping his feet angrily. Wala na nga siyang ganang lumabas ngayon dahil down na down pa rin siya. Just his luck, sabado pa ngayon. He needs to endure a day and hours to see him again in school.
"Ahh!! Badtrip!"
Wala namang tao kaya ayos lang. On the way na siya papuntang 7/11 para bumili ng peppero. At least his sister was kind enough to let him buy whatever he wanted to buy for himself. Hindi naman niya kasi ito susundin kung walang kapalit. He's hungry too anyway.
Kahit ng pumasok siya ng 7/11, nakabusangot pa rin siya. He was so disheartened to the point that he wanted to buy everything inside the store. Pero hindi naman malaki ang dala niyang pera kaya imposible.
He was almost dragging his butt towards the rack. Tamad na tamad siya habang kumukuha ng box ng peppero. His mind was flying as he continued to think of someone else.
