Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Συναίσθημα, ένστικτο, παρόρμηση,
αντίδραση ανασφάλειας, φόβος,
κατάλοιπα απωθημένων·
Όλα αυτά μαζί αναμειγμένα
με μια δόση ευήθειας και παροξυσμού...
Εγώ κι απέναντι εσύ.
Υπάρχει άραγε το ΕΜΕΙΣ;
Η μεταξύ μας απόσταση σαν στίχοι
από συγχυσμένο ποίημα.
Καταγράφω στις λευκές σελίδες σκέψεις.
Και στην καρδιά μου τι; Επιθυμίες.
Η αλήθεια κρυμμένη στα έγκατα του νου.
Ίσως και όχι.
Σαν πύρινη λαίλαπα Αυτή καίει το μονοπάτι της εμπιστοσύνης
κι εγώ στέκομαι μπροστά σου.
Γιατί με προσπερνάς;
Που θέλησες να πας;
Λες και δεν είμαι εδώ προχωράς, χάνεσαι.
Σε κούρασα και το αισθάνομαι.
Προτεραιότητα δε σου ζητώ,
Μονάχα λίγο να με νοιάζεσαι.
Η ρεαλιστική φωνή της λογικής
αντιμάχεται τη φθονερή ανθρώπινη φύση.
Τώρα ηρεμώ...
Τύψεις, ενοχές και αιδώς,
«Συγγνώμη... παραφέρθηκα...»
Μα είσαι ήδη μακριά.
Και τι είναι η Ζήλια τελικά;
Φόβος ή Φθόνος μη μας γοητεύσουν ό,τι αγαπάμε;
YOU ARE READING
Ποιήματα, Στίχοι & Παρωδίες
PoetryΤα αναρίθμητα και διασκορπισμένα σε όλο μου το δωμάτιο στιχάκια παίρνουν επιτέλους σάρκα και οστά μέσα από αυτή τη συλλογή. Η αγαπημένη μου ασχολία του να συνθέτω ποιήματα και να κωμικοποιώ τους στίχους τραγουδιών μου άνοιξε την πόρτα της συγγραφής...
