Destiny's พรหมลิขิตกั้น [END]

ตอนที่ 1

"มิสเตอร์มิลเลอร์เรียกนักศึกษาชมรมที่พวกเราเรียนให้ไปรวมตัวกันนะสิ เพราะฉะนั้น เรา ต้อง รีบ ไป"

     ซันย่า พูดแบบชัดๆ เน้นๆให้ฟังแล้วรีบเก็บของก่อนจะสายมากไปกว่านี้

"แล้วก่อนที่จะไปนะ'ริช'แกช่วยเช็ดน้ำลายแกก่อน"

     ฉันบอกเพราะหันไปมองหน้าคนที่ไปขอตังค์กับพระอินทร์มาแล้วฉันก็ไม่อยากเดินกับคนที่เพิ่งตื่นน้ำลายยืดหรอกนะ

"เออๆ เครๆ พวกแกไปก่อนเลยเดี๋ยวฉันตามไปเดี๋ยวฉันเก็บของก่อน"

     ริชบอกแล้วรีบเช็ดน้ำลายที่ติดอยู่ที่แก้มของตัวเองออก ฉันสังเกตดูหน้ายัยนี่ที่พอเห็นน้ำลายตัวเองติดอยู่ที่แก้มก็ทำสีหน้าอย่างกับโลกจะแตกยังไงยังงั้น เราสามคนเดินมาที่ห้องชมรมก่อนเพราะเดี๋ยวริชบอกว่าจะตามมาทีหลังเอง พอมาถึงห้องชมรมก็ต้องตกใจเพราะไม่มีใครอยู่แล้ว

"ขอโทษค่ะ มิสเตอร์มิลเลอร์"

     ฉันซันย่าและซันนี่ประสานเสียงขอโทษขอโพยกับอาจารย์ประจำชมรมทันทีที่เข้ามาถึงเพราะไม่อยากแดก F หรอกนะ

"ไม่เป็นไรหรอก เพื่อนๆ คนอื่นๆ ของพวกเธอก็เพิ่งออกไปเมื่อกี้เอง^^ "

     มิสเตอร์มิลเลอร์บอกยิ้มๆแสดงอาการเป็นคนจิตใจดีเพราะแบบนี้นี่ไงพวกเราเลยไม่อยากย้ายชมรมไปไหน

"ขอโทษค่ะ"

     ริชรีบวิ่งเข้ามาในห้องทันทีที่ถึง นางคงจะรีบวิ่งน่าดู ผมนี่พันกันเลย

     ริชทำหน้าตาตกใจทันทีที่มองเข้ามาให้ห้องแล้วไม่เห็นใครจนซันย่าทนกับความเอ๋อของริชไม่ไหวเลยกวักมือเรียกให้ริชเดินไปหาเพื่ออธิบายในสิ่งที่สงสัย

     พออาจารย์เห็นพวกเรามากันครบแล้วก็เริ่มพูดทันที

"เอาล่ะ! ปีนี้อาจารย์จะเกษียณแล้วใช่ไหม ? "

"ใช่ค่ะ"

     ฉันเป็นคนตอบแทนทุกคนเอง อาจารย์เคยบอกไว้ว่าปีนี้จะเกษียณแล้วซึ่งก็ไม่มีปัญหาอะไรกับพวกเราอยู่แล้วเพราะอาจารย์จะเกษียณช่วงใกล้ปิดเทอมถึงตอนนั้นมันก็ไม่มีผลอะไรกับผลการเรียนของพวกเราอยู่แล้ว

"ใช่ อย่างที่พวกเธอทราบ แต่เนื่องจากตัวอาจารย์ไม่ค่อยสบายเลยเลื่อนวันให้เร็วขึ้นเป็นสิ้นเดือนนี้ เพราะฉะนั้นพวกเธอก็หาชมรมเรียนใหม่ก็แล้วกันนะ^^"

"ห๊ะ!"

    พวกเราสี่คนประสานเสียงแบบพร้อมเพรียงโดยไม่ได้นัดหมาย

"ไม่ต้องตกใจหรอก อาจารย์พูดเรื่องจริง ใกล้เวลาสอนแล้ว อาจารย์ไปล่ะ อย่าลืมเข้าเรียนกันด้วยนะ อาจารย์ขอให้พวกเธอหาชมรมใหม่ได้เร็วๆล่ะ"

     พวกเรายังไม่ทันได้แย้งอะไรอาจารย์ก็หายวับไปกับตา~