Η Αλλαγη

κεφαλαιο17

Είδα την Νικόλ εγώ απο τα νεύρα μμ εφυγα χτυπώντας την πόρτα πίσω μμ.Πήγα και καθησα σε ενα παγκάκι τα νεύρα μμ είναι σκινια οπότε πρεπει να ηρεμισω λίγο. Ετσι όπως σκεφτόμουν διάφορα μου ήρθε στο μυαλό ο Γιώργος λογικά θα ξέρει τι ήθελε η Νικόλ εδώ έτσι και ξεκίνησα για να πάω στον Γιώργο.
[.....]
Εφτασα εξω απο το σπίτι του Γιώργου και χτύπησα το κουδούνι μου άνοιξε σχεδόν κατευθείαν

"Γωγώ"ρωτάει ξαφνιασμένος

"Θέλω να σε ρωτησω κάτι και θα μμ απαντήσεις λογικά νταξ"λέω και εκείνος γνεφη

"Τι σχέση έχει η Νικόλ με την ξαδέρφη μμ και γιατί εγώ δεν το ήξερα "λέω με νευρο

"Η Νικόλ με την ξαδέρφη σου είναι φίλες τις είχα γνωρίσει εγώ νόμιζα πως θα χαιροσουν ππ είναι φίλες"λέει και φουντωνω ακόμα ποιο πολύ

"Γιατί δεν μου το είχατε πει τόσο καιρό"λέω σχεδόν φωναχτά

"Ηρέμησε λίγο"μου λέει χαλαρά

"Δεν θα μου πεις τι να κάνω"λέω

"Ρε Γωγώ είσαι σοβαρή για ποιο λογο νευριασες τώρα"ρωτάει και χαμογελάει κρατατεμε θα τον χαστουκισω

"Γιατί γουσταρω και τώρα φεύγω"λέω αλλά με κρατάει απο τον καρπό μμ

"Δεν θα φύγεις μέχρι να ηρεμήσεις"λέει και με κοιτάει στα ματια

"Ασε με"λέω και τραβάω το χερι μμ μα μάταια

"Οχι "λέει

"Ασε με γαμω"λέω και τελικά με αφήνει

"τι κόλλημα έχεις με την Νικόλ"με ρωτάει

"Δουλεια σου εσύ"λέω και τον κοιταω στα ματια

"Μήπως ζηλευουμε"ρωτάει με ενα χαζό χαμόγελο

"Τεκαν τι να ζηλεψω μωρέ"λέω

"Ναι νταξ αλλου αυτα"λέει

"Με αυτό το πλευρό να κοιμάσαι "λέω

"Η Γωγώ ζηλεύει η Γωγώ ζηλεύει"λέει εγώ χωρίς να το έλεγχο τον χαστουκισα κατευθείαν τα χαρακτηριστηκα του άλλαξαν εγώ πάω να φύγω αλλά με πιάνει παλι απο το μπρατσο και με κολλάει στον τοίχο είμαστε σε απόσταση αναπνοεις οπου καταφερνω και ξεφευγω και φεύγω πάω σπίτι και κλεινωμε μέσα στο δωμάτιο μου ξαφνικα η πόρτα χτυπάει

"Ποιος"ρωταω

"Αγάπη μου κάτω είναι ο Γιώργος και θέλει να σου πει κάτι "λεει η μαμά μου ωχχ την εκατσα

"Πες του να ερθει"λεω και συκωνομαι πάω στο γραφείο μου και αρπάζω το ψαλίδι ανοιγη η πόρτα και μπενει μέσα ο Γιώργος

"Πίσω και σε έφαγα"λέω και έχω το ψαλίδι προς το μέρος του

"Οπα γατάκι ασε το ψαλίδι να μιλήσουμε "λέει

"Κάτσε αλλά εγώ το ψαλίδι δεν το αφήνω"λέω και καθόμαστε στο κρεβάτι μου

"Γιατί τοσα νεύρα "ρωτάει

"Γιατί ποτε δεν πηγενα την Νικόλ τώρα εσύ τι Θες"ρωταω

"Και γιατί δεν την πηγενες "ρωτάει

"Μεγάλη ιστορία εσύ ξανά λέω τι θες και ήρθε μέχρι εδώ "λέω

"Την βοήθεια σου"μου λεει

"ακούω"λέω και τον κοιταω κατάματα

"να μωρε είναι μια κοπελα που μου αρέσει αλλα δεν ξέρω πως να της το πω πριν κάτι πήγε να γίνει αλλά εκείνη έφυγε και τώρα δεν ξέρω τι θέλει "λέει άντε ωρα για συμβουλές

"Οτάν την ξανά δεις πιαστην και φιλησε την χωρίς όμως να προλάβει να κανει κάτι και μετα πες της ακριβως οτι νιώθεις αν δει οτι σε βρίση τοτε σε θέλει αν σε χαστούκισει τοτε μάστορα βρες αλλη"λεω και με κοιτάει σαν χάνος μετα απο λίγο αφού επανέρχεται όσο παει και πλησιάζει κοντά μου ενώ εγώ όλο και πάω ποιο πίσω όσπου ακουμπαω στον τοίχο ξαφνικα......

Γειαααααα σας😊

Ναι το ξέρω είμαι απαράδεκτη😞

Αλλά τώρα τελευταια συμβενουν παρα πολλά😒

Τεσπα τι κάνετε?😏

Ελπίζω καλά 😇

Τι λέτε να γίνει στο επόμενο κεφάλαιο?😟

Τα λεμεε 😘

Μπουιι 💪