Raylar Gıcırdayınca 1.Bölüm/45

Comenzar desde el principio
                                    

Bu arada binadan ellerinde mavi çöp poşetleri olan bir adam çıktı. 

Kapıcı olduğu, belinde ki sallanan onlarca anahtardan, üzerinde ki süveterden ve yüzündeki mutsuzluktan anlaşılıyordu. 

Yarasa samimi bir şekilde iletişim kurmaya çalıştı.

"Selam birader, bu binadan sen mi sorumlusun?"

"Selam komiserim. Evet, ben sorumluyum, temizlik işleri, getir götür ekmek parası ne yaparsın, yahu yukarda ne olmuş öyle ekipler falan toplamış"

"3. Kat "5" numarada bir adamı öldürmüşler."

" "5" numara boştu komiserim bayadır kimse gelip gitmez"

"Kimin evi bu, biliyor musun?"

"Bir doktorun evi ama ben ilgileniyorum, günlük kiraya veririm ne kadar para ederse komisyonumu alırım fişimi kesip gerisini doktora gönderirim"

"Anlaşıldı peki"

Yarasa telefonu cebinden çıkardı üst kattaki arkadaşlarını arayıp, kapıcıyı da ifadesini ve ev sahibi bilgilerini vermesi için merkeze götürmelerini istedi.

"Kardeşim çöpünü at sonra çık "5" numaraya arkadaşlar senle ilgilenecekler"

Kapıcı köylü garibanlığıyla biraz da ürkerek,

"Aman komiserim ne işimiz olur karakolda, çoluğum çocuğum var"

Yarasa, adama güven veren bir sırt dokunuşu ile

"Korkma aslanım! Devlet iyilere bir şey yapmaz. Devletin sana şimdi ihtiyacı var".

Kapıcı birazda galeyana gelerek,

"Eyvallah komiserim. O zaman atayım şunları çöpe hemen gidiyorum.

Kapıcı gaza gelmiş ve tuhaf bir halde,

"Demiştim bir gün devletin bana ihtiyacı olacak he hee, he heee",

diye söylenip yürürken Yarasa sadece gülümseyebiliyordu adamın arkasından.



Cebinden küçük bir not defteri çıkarıp etrafta olası kamera görüntülerine sahip olabilecek iş yerlerinin adını yazmaya başladı Yarasa. "Bir çiçekçi, dört bakkal, orta halli bir lokanta, bir eczane, bir kırtasiye ve bir büyük bir nalbur dükkânı!

 Yarasa hemen oksijen tüpünü, damar yolu açıcı kelebeği ve serum hortumunu hatırladı.

"Evin civarında ki eczane ve nalbur dükkânından alış veriş yapılmış olabilir" düşüncesi ile bu iki işyerinin yanına yıldız işareti(*) koydu. 

Şöyle bir daha etrafa bakındıktan sonra not alınacak başka bir şey olmadığını düşündü ve arabasına yöneldi.

 O sırada söylene söylene apartman girişine doğru yürüyen kapıcıyı görüp yeniden gülümsedi. Arabasına binip devriye gezmeye devam etti.

Bu gece yılbaşıydı. Herkes eğleniyordu ve iyi insanlar kötülerin eğlencesi olabilirdi. 

Yarasa kendi kendine söylenmeye başladı " Yahu bu şehrin derdi bitmez!" deyip arabasının müziğini açtı ve boş ara yollarda akmaya devam etti.

 Ve henüz yılbaşına 37 dakika vardı. 23.23...


Polis ekipleri tüm işlerini bitirip kapıcıyı evden alıp polis merkezine doğru gittiler. Kapıcı hala galeyanın etkisiyle ara ara polislere,

Raylar Gıcırdayınca(ÇIKTI-RAFLARDA)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora