you belong with me

The meeting with him.

Zuchtend staarde ik verlangend uit het raam.

Verlangend naar liefde. Mijn leven was het saaiste leven ever. Niemand mocht mij, met mijn lelijke bril. Ik zal wel even wat vertellen over mezelf.

Ik ben Alison, 16 jaar, en ik zit op de Starwood Highschool. Cheerleader? Nee. Vrienden? Nee. Sport? Nee. Muziek? Ja.

Ik zat al sinds mijn vijfde op zangles, maar Kimberley vond dat ik lelijk zong. Ik zat een keer op de wc te zingen toen zij uit een hokje kwam. Ze lachte me volop uit. Nog nooit had ik me zo talentloos gevoeld. Ik was al gewend aan het leven als mislukkeling.

Op deze dag kwamen er nieuwe buren. Een moeder met een zoon, dat was toevallig. Ik woonde hier ook alleen met mijn moeder. Niet dat ze ooit thuis was. Altijd werken, werken, en werken. Ik werd het zat. Zat dat niemand om mij gaf. Mijn vader was bij de geboorte weggegaan. Ik had besloten om gevoelloos te worden, nou ja, om te doen alsof.

Mijn moeder was vandaag wel thuis, en vond dat ik de nieuwe buren moest helpen sjouwen. Jaja, ze vond me niks. Ze had het liefst dat ik net als Kimberley was. Ik wou dat zelf ook graag, maar die persoonlijkheid van haar mocht wegblijven.

'Ally! Ally! De nieuwe buren zijn er! Kom helpen!' Mijn moeder trippelde op haar hakjes. Een vrachtwagen parkeerde voor het huis. Meer kon ik niet zien omdat mijn moeder me meesleurde. Ze sloeg de voordeur open en ik liep zachtjes achter haar aan.

'Hallo! Hallo! Ik ben Priscilla, jullie buurvrouw!' riep mijn moeder. Ik kromp ineen. Schaamte voor mijn moeder borrelde op. Er stapte een vrouw uit de vrachtwagen.

'Hallo, ik ben Mascha. Nathan! Nathan, kom eens!' Gemompel kwam vanuit de vrachtwagen. Eerst kwamen er drie verhuisdozen tevoorschijn. Het levende wezen die de dozen vasthield zette het neer. Ik keek naar de knapste jongen ooit. En dan ook echt, de knapste jongen ooit. Zijn perfecte donkerblonde haar hing tot bijna voor zijn ogen. De nonchalante kleren en de verveelde uitdrukking veranderde in een keer en werden een vrolijke smile.

'Hoi, ik ben Nathan.' Hij liep naar mijn moeder en gaf haar een hand. Daarna liep hij naar mij.

'Nathan.' Ik stotterde mijn naam uit. 'A-A-Alison.' Hij glimlachte. Hij gaf me een knipoog en liet mijn hand los. Kan je door iemands knapheid flauwvallen? Zo ja, dan zou dat toen kunnen gebeuren. 

'Wij wouden komen helpen met tillen... Mag dat?' vroeg mijn moeder. Mascha knikte dankbaar en ik tilde een doos op. Ik liep naar het huis naast ons dat hun nieuwe huis was. Meteen liep ik naar binnen en keek bedachtzaam rond. Ik las wat er stond op de doos: Nathan z'n kamer. Ik keek rond om te bedenken waar Nathans kamer was. Mascha kwam ook het huis binnen.

'Waar wou, ehm... Nathan gaan slapen?' vroeg ik stilletjes. 'Deze kamer,' zei ze nadat ze een kamer ingelopen was. Ik keek rond. Mijn oog viel op mijn slaapkamer.. He? Mijn slaapkamer? Oké, zijn kamer was dus gewoon tegenover de mijne.. Ik zette de doos neer en de komende 2 uren sjouwden we.

'Wat dachten jullie van koffie?' vroeg Mascha. Mama knikte en vroeg of we dat bij ons zouden doen. Ik gaf een bevestigend knikje en we gingen ons huis in. Ik liet me op de tweepersoons bank zakken. Mama besloot om op de stoel te gaan zitten en Mascha wou graag op het krukje. Nathan kwam als laatst binnen. Hij liet zich naast mij op de bank zakken. Zijn been raakte de mijne en ik gloeide van geluk.

Onze moeders raakten in gesprek over van alles en nogwat en wij zaten er maar verveeld bij. Opeens begon hij tegen me te praten.
'Naar welke school ga je eigenlijk?' vroeg hij belangstellend.
'De Starwood Highschool,' antwoordde ik kort.

'Volgens mij moet ik daar ook heen, wat toevallig.' 

'Ja leuk...' Weer staarde ik voor me uit. Dit ging een zenuwslopende, ongemakkelijke, middag worden.

Dit boek is gebasseerd op de videoclip van You Belong With Me. Niet álle gebeurtenissen van de videoclip komen er dus in voor. Veel plezier met lezen.