I Ski Jumping ...and more ^^ - Andreas Wellinger

Rozdział 2

I oto jesteśmy już pod hotelem. Każdy zabierał sprzęt i bagaże, lecz ja tylko położyłam je w pokoju i poszłam na spacer. Będę dzieliła pokój z Wellingerem. Było cicho, spokojnie i ciepło. Z tyłu za mną usłyszałam jak ktoś biegnie. Odwróciłam się i zobaczyłam Domena Prevca.

- Ty nie jesteś ta Maja z klasy Petera?

- Ale jesteś spostrzegawczy Danny.

- Napewno nie masz z nim dobrych wspomnień...

- Jak można mieć dobre wspomnienia z klasowym łobuzem? ... Te wszystkie uwagi...

-...bójki... Wiem, że wtedy ty się w nim...

- Nie rozmawiajmy już o tym.

- Ja ci jedynie mogę powiedzieć, że z niego to teraz się taki gentleman zrobił, że aż przesądza...

- No co ty nie powiesz - zaśmiałam się.

- Na serio. Dobra to ja już idę. Pa!

- pa! - Odpowiedziałam. Nie mogę uwierzyć... on i gentleman?
Trzeba już zmieżać do hotelu. Zapoznać się z nim. Ciekawe co robią chłopcy... W sumie to logiczne : albo coś jedzą, albo leżą, albo też wyszli na spacer. Weszłam przez otworzoną na oścież bramę. Na podwórzu zauważyłam trzy małe kotki, które bawiły się z niemiecką kadrą. Widać było, że chłopcy wyjątkowo bardzo lubili koty. Właśnie jeden czarny biegał po całym podwórku, a Markus go gonił. Kotek właśnie zmierzał w moją stronę, obkrążył mnie i biegł w stronę Wellingera. Andreas go złapał i wziął na kolana. Dwa : szary i biały z szarą główką usiadły obok nóg Cene Prevca, który razem z dwoma braćmi siedział na ławce po drugiej stronie podwórka. Po chwili jeden wskoczył na kolana Domena, a drugi na Petera. Chłopcy zaczęli je głaskać i pieścić.

- Skąd są te koty? - Zapytałam wpatrywając się w zabawę.

- Leżały tutaj. Nie wiemy gdzie mają rodziców... - odpowiedział Wank, który również patrzył jak małe biegają i bawią się razem.

Wyglądały najsłodziej na świecie.

- Proponuję wam dać im jeść i pić i odpoczywać oraz zbierać siły.

- Tak jest! - Powiedzieli wszyscy i pobiegli po jakieś miski.

Ja poszłam do pokoju. Usiadłam na łóżku i zaczęłam oglądać telewizję. Na szóstym kanale była Sędzia Anna Maria Wesołowska tyle, że po angielsku. Przyszła do mnie właśnie Niemiecka reprezentacja.

- Co tam oglądasz? - Zapytał Andy.

- Wesołowską oglądam. Możecie się przyłączyć. - Zaproponowałam.

- Chłopcy usiedli obok mnie i po chwili robiliśmy coś w stylu "Ciumkaj loczki".

Wesołowska - czy zrozumiała Pani treść oskarżenia?

Andreas wstał.

- Nie. Proszę Pani nic nie zrozumiałam, bo nie słuchałam. Nie wiem o co chodzi. Mam problem. Jestem naje*ana...

Zaczęliśmy się z niego śmiać. Wesołowska kontynuowała.

- Dlaczego Anna Maria Magdalena Maria Monika Wesołowska jak mówi to cały czas PODNOSI ton i cały czas MÓWI jakby miała ZARAZ na Ciebie NAKRZYCZEĆ, ale na Ciebie NIE nakrzyczy, ponieważ NIE UMIE krzyczeć aczkolwiek i tak ją NOSI. Wydaje mi się, że jest surferem... - Wyrecytował Severin ciągle podnosząc głos.

Prokurator - Proszę o prezentację kolejnego nagrania, czyli nagrania z poczty głosowej poszkodowanej...

Nagranie : Tu skrzyneczka słodkiego kociaka, włóż wiadomość albo coś innego. MRAŁ...

Zaczęliśmy się ryć.

Wiadomość głosowa od oskarżonej : Zostaw mojego Henryka w spokoju albo ci nogi z dupy powyrywam!

- Jaka patola... - Powiedziałam, a reszta dusiła się ze śmiechu.

Obejrzeliśmy odcinek. Co chwilę oczywiście się chichraliśmy.

- Zaraz wracam. - Powiedział Andreas.

I wyszedł z pokoju. My szukaliśmy czegoś w telewizorze.
Po chwili Andreas wrócił.

- No w końcu doszedłem... do was...

Zaczęliśmy się znowu śmiać.

- To nie tak ja myślicie... byłem u trenera...

- Ta napewno... - Powiedział Markus śmiejąc się.

Nagle przerywając naszą rozmowę wszedł do nas Michał z Cloud Supporters.

- Możesz zanieść te papiery Peterowi Prevcowi? - Zapytał
podając mi papiery.

- Ale... Jasne - Powiedziałam lekko wystraszona.

Michał wyszedł.

- Zaraz do was dojdę. - Powiedziałam śmiejąc się.

~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~

Mam dla was memy z Prevcami xD

Niech mi ktoś powie, że oni nie są stworzeni do memów xD