~Love~Without~End~

·{Part ~7~}·

Τη βλέπω να περπατάει με τη φίλη της και να είναι βουρκωμένα τα ματια της..έκλαιγε ελαφρά..γαμωτο την πληγωσα...περισσότερο από όσο έπρεπε και είχα πρόθεση να την πληρώσω..Δεν θέλω να τη βλέπω έτσι..να της ζητήσω συγγνώμη;;;Όχι θα δείξω χαζός...Δεν ξέρω...θα αφησω τα πράγματα όπως είναι..

Βρίσκω τον Cameron να κάθεται σε ένα πεζούλι..κάθομαι δίπλα του και του λέω για τη μαλάκια που έκανα...τον ρώτησα τι έπρεπε να κάνω..

C--Την πληγωσες πολύ...φερθηκες σαν μαλακας...

Γ--Το ξέρω..εσύ όμως τι έχεις;;

Cameronpov

Μετά από εκείνη την ώρα μπορούσαμε να φυγουμε..πήγα σπιτι και σκέφτηκα τη σκηνή που την είδα να κλαίει..Χωρίς δεύτερη σκέψη της έστειλα μήνυμα στο messenger...

C--Hi...

Ζ--Γεια..

C--Τι κάνεις;

Ζ--Καλά εσύ;

C--Καλά...σε είδα να κλαίς είσαι καλύτερα τώρα;;

Ζ--Ναι..είμαι καλύτερα..

C--Ωραία..τα λεμε

Ζ--Γεια..

Ζωηpov

Όταν μου έστειλε μήνυμα είχα παγώσει..φοβόμουν να το ανοίξω...ένοιωθα βασικά Δεν ένοιωθα!! Δεν ένοιωθα τα πόδια μου..Δεν ένοιωθα τη γη..έλεγα πως πεθαίνω..Ένοιωθα φόβο..έναν κόμπο στο στομάχι..πήγαινα πάνω κάτω στο δωμάτιό μου..μόλις με ρώτησε αν είναι καλύτερα..εσκονταψα πάνω στην τσάντα μου και προσωιωθηκα στο πάτωμα...Ένοιωσα έναν πόνο να κυριεύει το σώμα μου όμως γρήγορα έφυγε...Γιατί νοιάζεται;;ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΥ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!!!!

Με πήρε ο ύπνος..[...]

Ξύπνησα το απόγευμα...βαριόμουν παρά πολύ οπότε έκατσα και σκέφτηκα διάφορα πράγματα...σε λίγες μέρες ήταν τα γεννεθλια της Εύας...θα βγαίναμε μαζί για να ψωνίσουμε για το παρτυ παρτυ της..Θα τα έκανε σε ενα τέλειο κλαμπακι Εγώ εκείνη Η Αθηνά και Η Σοφία...Η ώρα πέρασε και έπεσα για ύπνο..

Ευαpov

Η ώρα είναι 6 το πρωι..Ξύπνησα τόσο νωρίς Γιατί έχω ένα κακο προαίσθημα...έβαλα ένα ανοιχτόχρωμο τζιν ενα ασπρο κοντομάνικο μπλουζάκι και τα air force μου...Πήρα τα πράγματα μου και έφυγα..η ώρα ήταν 7 το πρωι...για να μην πάω πρώτη στο σχολείο αποφάσισα να κάνω τον κύκλο που μου έσπερνε ένα μισάωρο περίπου..ξαφνικά ένα ασημί αυτοκίνητο περνάει με φορά από δίπλα μου με πολύ φορά και βγαίνει από τον δρόμο...Έπεσε μέσα σε έναν τραφο το αυτοκίνητο..ήμουν σε φάση σοκ εκείνη την ώρα..αλλά όταν κατάλαβα σε ποιον ανηκε το αυτοκίνητο κόντεψα να λιποθυμήσω...πήρα γρήγορα τηλέφωνο τη Ζωή..ευτυχώς ήταν έτοιμη κι ερχόταν από αυτόν τον δρόμο...ήρθα τρέχοντας...το αυτοκίνητο ανηκε στο Cameron..Τρέξαμε να τον βοηθήσουμε..εγώ άνοιξα την πόρτα και μετά τον σηραμε έξω..δεν είχε χάσει τις αισθήσεις του όμως ήταν σοκαρισμένος..έτρεχα λίγο αίμα από το μέτωπο του..

Ζωηpov

Μόλις είδα το αυτοκίνητο σοκαρίστηκα...έλεγα"θα πεθάνω"έτσι και πάθαινε κάτι Δεν θα το αντεχα..τρέξαμε και τον βοηθήσαμε να βγει..μόλις είδα το αίμα στο μέτωπό του δάκρυσα...πόνεσε το μωράκι μου...έβγαλα λίγο χαρτί και το σκουπησα...έβγαλα ένα επιφώνημα πόνου.."συγγνώμη"του είπα χαμηλόφωνα...

Ε--Θες να σε πάμε σπίτι;;

C--Ναι...παρακαλώ..

Πρώτη φορά το άκουγα τόσο αδύναμο..τον πήγαμε στο σπίτι του τον βοηθήσαμε να ξαπλώσει και μετά πήγαμε στα δύσκολα...έπρεπε να ενημερώσουμε τους φίλους του να έρθουν...πήραμε το τηλέφωνο του και τελικα τελικά το έκανε η Εύα..

Ε--Γεια σου Άρη..είμαι η Εύα..έλα λίγο γρήγορα στο σπίτι του φίλου σου..όμως έλα Τώρα!!

Το ίδιο είπε σε όλους όταν ήρθε Πρώτος ο Άρης φύγαμε...είσασταν σοκαρισμένες..

Αυτά για σημερα...ελπζω να μην ηταν βαρετο...