~Love~Without~End~

·{Part ~7~}·

Η ώρα είναι 7 και 10...ακούω τηλέφωνο μου να χτυπά...Ήταν η Εύα..το σήκωσα και της είπα πως είναι Καλά ο Evans..

Ευαpov

Κατευθύνομαι προς το σχολείο...Τέλεια!!!Στην πόρτα είναι ο Γιάννης με την παρέα του...Και ακόμα πιο τέλεια είναι και ο Δημητρώφ με τους φίλους του δίπλα...Ευτυχώς η Αθηνά ειδε πως ήμουν σε δύσκολη θέση και ήρθε να με πάρει...

Α--Καλημερα

Ε--Καλημερα

Α--Δεν μπορείς να περάσεις ε;

Ε--Οχι...με την καμία...

Α--Χαχα ελ πάμε..

Ε--Ευχαριστωω

Αφού περνάμε ο Γιάννης με κοίταξε με ένα πολύ διαφορετικό και περίεργο βλέμμα..δεν με έχει ξανακοιταξει έτσι ...ήταν πολύ γλυκός ομως..μου άρεσε..

Καθώς περνούσαμε δίπλα από τον Δημητρώφ μου λέει "ο φιλαρακος τι κανει;"

Γύρισα και τον κοίταξα με ένα δολοφονικό βλέμμα..μιλούσα κι εγώ με τον Evans τον συμπαθούσε πολύ...

Γύρισα και του λέω με αρκετά ψηλό τόνο "Τον Evans να τον αφήσεις ήσυχο!!" Ο Γιάννης με κοίταξε έκπληκτος αλλά και κάπως σαν να στεναχωριθηκε;;κατι τετοιο..δεν έδωσα σημασία...έφυγα..

Μπήκα νευριασμενη μέσα στη τάξη...

Α--Ήσουν πολύ θαρραλέα εκεί έξω..

Ε--Ευχαριστώ...Δεν ξέρω..μου βγήκε..

Α--χαχα...πως είναι ο Evans

E--Καλά είναι

Α--ωραία...

Ε--Ναι...

Εκείνη την ώρα ήρθε και Η ζωη..μ3 ρώτησα τι έγινε και είμαι έτσι..

Ε--Λοιπόν το πρωί ήταν στην πορτα ο Γιάννης Η παρέα του Και δίπλα Η παρέα αυτού του Δημητρώφ[...]Της τα είπα όλα και έμεινε εκπληκητη για το θάρρος που είχα δείξει...

Εκείνη την ώρα μπήκαν μέσα στην τάξη ο Γιάννης ,η παρέα του Και ο Cameron...Κοκαλωσα...ο Γιάννης με τους φίλους του με κοιτούσαν με το ειρωνικό τους βλέμμα...εκείνη την ώρα μπαίνει μια κοπέλα μέσα...Η ελεαννα...Την ξέρω απο το Γυμνάσιο...είναι ψωναρα και αλλάζει τα αγόρια σαν τα πουκάμισα..Τέλος πάντων μπήκε μέσα..με κοιτάει και φιλάει το Γιάννη στο στόμα...τα πάντα μέσα μου κατερευσαν...Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου...η καρδιά μου έγινε χίλια κομμάτια...Ένοιωθα κατεστραμενη..Δεν μπορούσα να βλέπω αυτο το θέαμα..κράτησε λίγα λεπτά όμως εμένα μου φάνηκε ένας αιώνας...Γιατί τι κάνει αυτό;;Ήθελα τόσο πολύ να φυγω από εκεί μέσα...όμως Δεν μπορούσα να κουνηθω...Τελικά εκείνο το βλέμμα που είδα έξω Δεν σήμαινε τίποτα απολύτως..