~Love~Without~End~

·{Part ~5~}·

Ε--Πως το κανείς είναι το θέμα..

Σ--πολυ εύκολα..

Ευαpov

η Σοφία και αρχησε να κατευθύνεται προς το εξωτερικό του σχολείου...Καθώς περνούσαμε από μπροστά τους μας κοίταξαν με ένα ειρωνικό χαμογελο...Ο Γιάννης κάτι είπε στον φίλο του τον Παναγιώτη και με κοίταξαν υποτιμητικά...πέρασα γρήγορα από εκεί με σκημενο κεφάλι...Ένοιωσα τόσο άσχημα...Γιατί να το κάνει αυτό;;γιατί μου φέρετε έτσι;;Γιατί να είναι τόσο όμορφος αλλά τόσο ανωριμος και χαζός;;;Έφυγα μαζί με τη Ζωή και κατευθυνθήκαμε προς τα σπίτια μας...ευτυχώς μένουμε κοντά...Το σπιτι της είναι μερικά στενά πιο κάτω από το δικό μου...Είναι διώροφο σε μια ανοιχτή απόχρωση του ροζ με μπεζ μέσα...Το δικο μου ει αξ διώροφο, άσπρο με ένα αρκετά μεγάλο μπαλκόνι στην μπροστινή μεριά..και μια μικρή αυλή στην πίσω μεριά...

Περπατούσαμε και μιλούσαμε για τον Γιάννη και τον Cameron...Θυμομασταν τι είχαμε περάσει στο Γυμνάσιο...Αχ...κι όμως..πέρασαν 2 ολόκληρα χρόνια χωρίς να τους ξεπεράσουμε...

Εκεί που προχωρούσαμε μέσα από ένα στενό εμφανίζεται ο Cameron!!

Ζωηpov

Μόλις τον είδα μπροστά μου πάγωσα...Δεν μπορούσα να κουνηθω...Η καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά!!Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου...!!Απο ενα στενό πιο κάτω εμφανίστηκε όλη η καλή παρέα...Η Εύα κι εγώ είχαμε μείνει να τους κοιτάμε...δεν ξέραμε τι να κάνουμε!!<<Έλα>> μου είπε η Εύα και με τράβηξε από το χέρι...στρηψαμε σε ένα στενό...αρχίσαμε να τρέχουμε..<<από εδω>>

Μου έδειξε η Εύα και βγήκαμε μπροστά τους..Με άφησε στο σπίτι μου και συνέχισε για να πάει σπίτι της...Αναιβηκα της σκάλες και στην κουζίνα βρήκα τη μαμά μου να μαγειρεύει...είχε ρεπό σήμερα...Αφού έφαγα πήγα στο δωμάτιό μου κα ξάπλωσα

Ευαpov

Πήρα τηλέφωνο τη Ζωή...το σήκωσε αμέσως..

Ε--Άκου να δεις το έγινε!!

Ζ--τι;

Ε--Μολις φτάνω στο σπίτι μου ακούω τη χαρακτηριστική φωνή του Γιάννη μου....Μιλούσε με τον Μάριο...μπήκα αμέσως σπίτι και έκατσα χωρίς να κοιτάξω έξω..μετά απο λίγο είπα να κοιτάξω και τον είδα να κάθεται με τον Μάριο στο παγκακι απέναντι από το σπίτι μου...και είναι ακόμα εδω!!!!

Ζ--OMG!!οκ ηρέμησε και περίμενε να φύγει...μην βγεις από το σπίτι μέχρι να φύγουν εντάξει;;

Ε--εντάξει ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ!!!

Ζ--ΤΙ;;;ΤΙ ΕΓΙΝΕ;;;

Ε--Μου χτυπάνε το κουδούνι !!!!!Τι να κάνω;;;;;;

Ζ--Άνοιξε τους και προσπάθησε να είσαι ήρεμη

Ε--Οκ...θα σε πάρω να σου πω το έγινε...

Ζ--οκ bye

Όταν άνοιξα την πόρτα η καρδιά μου χτυπούσε τόσο γρήγορα!!!Έμεινα!!Με κοίταξε και τον κοίταξα μέσα στα ματια...λατρεύω αυτά τα ματια...Είχα κολλήσει δεν μπορούσα να σταματησω να τα κοιτάω...ξεκίνησε να μιλάει πρώτος ο Μάριος..

Μ(μαριος)--Συγγνώμη για την ενόχληση αλλά μήπως θα μπορούσαμε να έχουμε λίγο νερό επειδή κορακιασαμε εκεί έξω;;

Ε--Ν-ν-αι φυ-φυ-σικα

Είπα μην μπορώντας να μιλήσω από το ανχως

Γ(γιαννης)--ευχαριστουμε

Ε--Τιποτα

Είπα με περισσότερο θάρρος..

Ε--Περάστε μέσα

Μ--Ευχαριστούμε

Πέρασαν μέσα και τους εδηξα που είναι το σαλόνι αφού τους πρόσφερα ένα ποτήρι νερό στον καθένα αποφάσισαν να φύγουν...Ένοιωθα τόσο περιεργα...φορούσε τόσο όμορφο άρωμα...Πήρα αμέσως τη Ζωή τηλέφωνο και της τα είπα όλα με λεπτομέριες..

Αυτό ηταν για σημερα ελπιζω να σας αρεσε...<3 <3 <3