twilight Η διασταυροση

Μπλεξιματα

-Για αυτο φροντισε ο Τζεϊκ.Ειπα εγω

-Εϊ μην ριχνεις την ευτηνη πανω μου εσυ δεχτικες να παμε και να κανουμε μπανιο στην θαλασσα.Ειπε ο Τζεϊκ.

-Ναι μονο αυτο κανατε.Ειπε ο θειος.

-Να ελεγα πως εισουν κι ο Εντουαρτ να διαβαζες το μυαλο μου να το ελεγα αλλα αφου δεν εισαι ναι λοιπον δεν κολυμπισαμε μονο ,τρεξαμε και μιλησαμε.Ειπε ο Τζεϊκ.

-Μονοοοο.

-Ναι θειε τη αλλα νομιζεις?

Οταν πηγε να μιλησει πεταχθεικε μπροστα ο μπαμπας μου μαζι με την μαμα μου.

-Μαμα μπαμπα.Ετρεξα και τους αγκαλιασα.

-Γεια σου Μπελλα και για σου...Εντουαρτ.

Ειχα τρομοκρατιθει μηπως ο μπαμπας διαβαζε το μυαλο του Τζεϊκομπ ή το δικο μου το ιδιο θα επρεπε να ειχε παθει κι ο Τζεϊκ ετσι οπως τον ειδα.

-Εεε ναι γεια σου Τζεϊκομπ ειπε ο μπαμπας.

Η μαμα σε αντιθεση ετρεξε και τον αγκαλιασε.

-Ποσο μου λιψ...μου λιψατε και η δυο.

Αλαξε τα λογια της οταν την κοιταξε ο μπαμπας.

-Τζεϊκ πρεπει να σου μιλησω...ειπε ο μπαμπας μα εγω τον διεκοψα.

-Ναα καλυτερα να μιλησουμε...δηλαδη να του μιλησεις οταν παμε σπιτι.

Ο μπαμπας με κοιταξε καπως μα αρχισε να περπαταει μπραστα οπως ολοι η αλοι και εγω με τον Τζεϊκ μειναμε πισω.Ο Τζεϊκ γελασε κι με αγκαλιασε.

-Ευχαριστω με εσωσες.

-Εννοεις πως εσωσα εμενα.

-Ναι και αυτο.

-Χαχαχα.

Τοτε κατι πλησιασε πιο κοντα κι ο Τζεϊκομπ μεταμορφοθικε σε λυκο.Οι αλοι ειδαν τον Τζεϊκομπ μα δεν νομιζω πως καταλαβαν τι γινετε μα τοτε κατι πεταχθικε μπραστα μου ευτυχως ηταν ο Τσασπερ.

-Τι εγινε σκυλάκι τρομαξες.

Ο Τζεϊκομπ δεν μπορουσε να μιληση οποτε απαντησα εγω εκμερουστου.

-Βασικα εγω τρομαξα περισσοτερο απο οτι ο Τζεϊκομ που ηθελς να με προστατεψει.

Ο θειος Τσασπερ εχασε τα λογια του.

-Λοιπον που ειναι η θεια Αλις και η θεια Ροζαλι.Ειπα.

-Πηγαν πιο νωρις σπιτι.

Προχωρισε κι αυτος μπροστα μαζι με τους αλλους.Εγω κοιταξα τον Τζεϊκ και τον χαδεψα.

Οταν φτασαμε ειδα τις θειες μου και της αγκαλιασα.

-Λοιπον τι κανει το αγαπημενο μου κοριτσι.Ειπε η Ροζαλι.

-Μετανιονει που βλεπει τον μπαμπα της.

-Οχχ τι εγινε παλι?

-Νομιζω πως θα γινει ενας καυγας αργοτερα.

Τοτε ο μπαμπας φωναξε τον Τζεϊκ που τωρα ειχε μεταμορφοθει σε ανθρωπο.

-Η και τωρα.Ειπα και γυρισα την πλατη πηγαινοντας προς τον τοιχο να ακουμπισω.

-Εμμ λυπον δεν...δεν...δεν μπορω.Ειπαι ο Τζεϊκ και ηρθε προς το μερος μου.

-Τζεϊκομπ τωρα.Ειπε ο μπαμπας ηψονοντας την φωνη του.

Ο Τζεϊκομπ με φιλησε στο μετοπο
και εφυγε.Πηγαν σε αλλο δωματιο.

Μερια Τζεϊκομπ

-Ναι λοιπον...εεε καλα τα ειπα αντε γεια!!

-Οχι Τζεϊκομπ ελα εδω.

-Τι θες και πριν απαντησεις ειναι η πρωτη φορα που σε φοβαμε τοσο πολυ εκτος απο τοτε βεβαια τοτε φοβομουν για την Μπελλα...

-Τζεϊκομπ τι εγινε οταν λυπαμε.

-Τιποτα εκτος αν θεορεις τιποτα το να την φιλαω και να της εχω ζητησει να τα φτιαξουμε.

-Τι εκανες λεει?

-Κοιτα δεν θα επρεπε να σε πειραζει τοσο ουτος ή αλλιως  ξερεις καλυτερα απο ολλους οτι δεν μπορω να ζεισω χωρις αυτην.

-Καλα αλλα δεν θελω να το μαθει κανεις αλλος.

-Αν το μαθει η Μπελλα πειραζει?

-Γιατι να της το πεις?

-Οχι εγω, βασικα η μικρη θα θελει να το πει σε καποιον ειμαι 100 τις 100 συγουρος.

Γελασε

-Την ξερεις καλυτερα απο τον καθενα.

-Μπορει.

Μερια Ρενεσμε

-Μαμα κανουν πολυ ωρα να αρχισω να ανησυχω?

-Ξερω  πολυ καλα τον μπαμπα σου και το μονο πραγμα που δεν θα μπορουσε να κανει ειναι να σε πληγωσει ή να πληγωσει εμενα.

-Συγουρα?

-Ναι και με την ευκαιρια τη εγινε.

-Ας πουμε πως το μπανιο στη θαλασσα με φιλια και να σου ζηταει καποιος να τα φτιαξετε μα να μην ειναι οποιος διποτε να ειναι η αδιναμια σου και αυτος που αγαπας αλλα κατα ταλα τιποτα τι αλλα νεα.

-Πως αποκλιετε.

-Και ομως.

-Να υποθεσω ειπες ΝΑΙ.

-Ναι.

-Χαχα.

Σε λιγο ειχε ερθει ο μπαμπας και ο Τζεϊκ.

Φοβομουν.