The Stone Knight (gay) (voltooid)

23. Een nieuwe ontdekking

Zonder afscheid te nemen stormde hij het huis uit.

Als hij aan de ontbijttafel was verschenen had hij Jake gemist die onderweg was om zijn auto op te halen.

"Ik vond het gister heel gezellig", zei hij tegen Lucas die zuinig knikte.

"Ik ook. Het bracht goede herinneringen naar boven."

"Pa deed vreemd toen hij in de auto stapte. Is er iets gebeurt tijdens jullie afscheid?"

"Eh...ik denk dat je vader en ik nog moeten wennen aan onze nieuwe verstandhouding. Oude gewoontes slijten langzaam."

Jake staarde voor zich uit.

'Was Honey zich ervan bewust hoeveel hij gister van zichzelf had blootgelegd? De hele avond draaide om favorieten van Pa. Van de bloemen op tafel, de muziek keuze tot het eten. Alles om hem tegemoet te komen. Gecombineerd met de blik in zijn ogen was het bijna pijnlijk geweest om te zien. Slechts dankzij de bevestigende knik van zijn grootmoeder had hij zich stil gehouden. Dit spel was nog niet gespeeld en wellicht lag er nog een rol voor hem open.

"Weet je zeker dat ik je alleen hoef af te zetten?" vroeg Lucas die bezorgd om zich heen zat te kijken.

Dit was een onbekende buurt en hij voelde zich ongemakkelijk om Jake hier zomaar achter te laten.

"Voor de zoveelste keer, Honey, ja! Ik heb de afspraak gemaakt. Het is mijn verantwoordelijkheid."

Lucas haalde opgelucht adem toen hij Ricky zag aankomen.

"Maak je maar geen zorgen, Lucas. Ik ken deze knaap heel goed. Hij geeft hem een goede deal."

Zuchtend herkende hij de blik in die groene ogen.

"Ik stuur je een berichtje zodra de deal is gedaan, oké?"

"Dank je, Ricky", knikte Lucas opgelucht.

Na een laatste groet vervolgde hij zijn reis.

Dylan reed als een man met een missie naar het werkadres van Lucas. De kleine uitgeverij was gevestigd aan de achterkant van een groter kantorencomplex. Lucas had waarschijnlijk zijn auto aan de voorzijde geparkeerd, want hij zag hem pas toen de voordeur van de uitgeverij  werd ontsloten. Zodra hij hem in het vizier kreeg stapte Dylan uit, maar voor hij hem naar binnen kon volgen ging zijn telefoon af.

"Waar blijft u, mr. Stone?" vroeg Alice dringend. "Uw eerste afspraak zit al in de wachtkamer."

Binnensmonds vloekend keerde hij naar zijn auto terug.

"Ik kom eraan."

Zijn drukke schema hield hem de hele dag op kantoor. Met regelmaat ontweek hij de vragende blik van Alice die haar afwezige baas scherp in het oog hield. Elke seconde van zijn vrije tijd bestede hij aan een mogelijkheid om Lucas vandaag nog te treffen. Het huisje bevond zich ongeveer twee kilometer van het grote huis, maar als hij cross country door het bos zou rennen nam het waarschijnlijk niet meer dan vijf minuten.

Broedend op dit scenario zat hij voor zich uit te staren aan de dinertafel.

'Je kunt je de moeite besparen, Dylan. Hij is niet thuis", zei Madeleine zijn gedachten doorkruisend.

"Hoe weet je dit zo zeker?" vroeg hij verrast.

"Omdat hij op donderdag altijd hier heen komt."

Uit haar toon proefde hij teleurstelling. Alsof dit iets is wat hij had moeten weten.

"Met welke reden?" informeerde hij omdat deze informatie compleet nieuw voor hem was.

"Filmavond", antwoordde Noah als het de gewoonste zaak van de wereld was.