Mistaken Love (SBH Series#1) [COMPLETED]

chapter one

Chapter One

Its been a month since Theo and I got married. We're living the same roof and in the same bed but nothing's happened more than sleeping.

No one knows about our shut gun wedding, its an intimate civil wedding. After makalabas ni dad sa hospital ay kinuntak  nya kaagad ang kumpari nyang judge. Naging madali ang mga pangyayari. Theo follows my dads command without hesitations in his mouth but totally can be seen in his eyes. Bawat sinasabi ni dad tungkol sa kasal ay kinukontra ko ngunit para lang itong hangin sa kanya. Kaya nangyari parin ang maikasal kami. He doesn't even care if Theo's family aren't there. I feel sorry for him, and for me. This is a shut gun wedding. Gusto Kong kausapin si Theo dahil alam Kong mali parin ito ngunit hindi niya ako pinagbigyan. Alam Kong labag sa loob niya ito ngunit hindi ko rin maintindihan kung bakit hinayaan parin niyang mangyari.

Hindi ko na nga namalayan na isang buwan na pala kaming kasal.

"I'll go ahead Toni."Theo said in a hurry.

" wait!! I prepared breakfast."Sumunod ako sa kanya sa living room.

" I have a meeting in 30 mins and if I eat breakfast ma lelate na ako.Maybe some other time. "At tumuloy na nga sya. Naiwan akong tigagal.

Ganito naman lage e. I'm trying to be friends with him pero mukhang ayaw nya talaga. We're only civil lalo na sa bahay. At walang alam ang pamilya nya sa nangyayari sa amin,ang sabi nya sasabihin nya sa tamang panahon lalo na kay Audrey. So I conclude they're still seeing each other.

Audrey is a prim and proper kind of a lady pero ang hindi niya alam  ay may inaalagaan itong kademonyuhan sa sarili. Most of achiever girls in our batch knows her hiden attitude, she is an attention seeker. She wants on top at lahat ng naroon sa ibabaw ay gusto niyang yumuyuko sa kanya.

Theo is an achiever, lahat na nga seguro ng pangarap mo sa isang lalaki ay na sa kanya na, he is a Dean's lister, varsity at total package na ang kagwapuhan. kaya naman napa sa kamay ito ni Audrey through chess competition.

Oo sa chess dahil si Theo ang tipo ng taong deadma. And chess is Theo's favorite game kung wala silang laro sa basketball.

Maraming beses din daw itong  may mga ginagawang coincidence kahit na planado naman nya.

Ayaw nya rin ng na lalamangan sya, isang beses na niya akong na daya sa swimming competition buti nalang substitute lang ako doon sa totoong  swimmer at hindi ko naman field ang swimming, magaling lang ako. Sinipa lang naman nya ang ribs ko dahil alam nyang matatalo na sya.Pero pinalampas ko iyun kasi may hinahabol akong deadline sa mga projects ko kahit nanghinayang ako.

Nagbihis na ako upang tumungo sa trabaho.May negosyo kaming magkakaibigan. Its a tailoring business. Gustong gusto ko ang pagtatahi kaya pinag aralan ko ang pag dedesign.

Isang taon pa kami sa ganitong negosyo. Ang ipon namin noong college ay pinag isa at nagsimula sa maliit hanggang sa unti unti na kaming nakikilala.

"Ui pagkain!" Ang ganda ng pambati sa akin ni Lian,kaibigan ko.Dinala ko kasi niluto ko kanina. Nawalan na ako ng ganang kumain dahil mag isa nalang ako, upang hindi masira ang pagkain ay dinadala ko ito sa trabaho upang maishare sa kanila o di kaya ay pangtanghalian nalang din.

"Good morning too!" Bati ko sa kanya sabay irap.

"Napapadalas yata dala mo ng pagkain sissy." Si Amber yun, habang may kinalikot sa mesa niya.

"Wag na magreklamo sissy! Grasya yan."Pinagkaabalahan na ni Lian yung dala ko,for all I know tamad yan magluto kaya sanay sa fast food.

Bumaling ako kay Amber na abala sa aayus ng mga e dideliver.

"Oo nga pala tumawag ang taga St.Theresse...." Pambitin ko sa kanila.

Parehong lumingon sa akin ang dalawa. Ngumisi lamang ako.

"Ituloy mo sissy bitin naman oh!" Reklamo ni Lian habang nilantakan ang bacon at hotdog.

"Pumayag na silang tayo ang tatahi ng mga PE uniforms nila." I said in proud. Nakuha ko deal sa school nila.

"I knew it!!!" Si Amber na pumalakpak pa ang laki ng ngisi.

"Kaya pala may pakain ka lagi sa amin kasi segurado kang makukuha mo sila!"Panunudyu ni Lian sa akin.

Umirap ako dito.

"hoy! Wag ka nga,mabait lang talaga ako." Ngisi kong sabi. Nakokonsenya talaga ako sa lihim na ito. They were my friends, like sisters. Marami na kaming pinagdaanan na magkasama at walang lihiman mula pa noon.

Biglang kumalampag ang pinto ng opisina namin.

"Mabait o guilty?? " asik ni Osang sa akin sa bunganga ng pintuan.

My eyes widened at bigla nalang akong kinabahan. Nanlamig ang nga kamay ko sa talim ng kanyang tingin.

"O gulat ka? Hanggang kailan mo itatago  sa amin na kasal kana pala Kay Theodore Monteclaro?"
Diretsang saad nya. Hindi niya ako nilubayan ng tingin habang ako ay hindi makatagal sa mata niya.Para akong binuhusan ng napakalamig na tubig. I wanna cry and feel so guilty.

Paano nya nalaman?

"Magsalita ka!?" Galit nyang sigaw sa harap ko nang makalapit na siya. Sa aming apat siya ang pinaka advance mag isip at napabitter.

Nagbaba ako ng tingin at unti-unting nag uunahan ang aking mga luha.

"I'm sorry...s-sissy"mahina kong utas. Ang init ng puso ko at feeling ko lugmok na lugmok.

Nahihiya ako.Hindi ko sila pinagkatiwalaan. Of all people dapat sa kanila ako lubos na nagtitiwala.

"Tama na Osang..seguradong may rason sya." Pag aalo sa akin ni Amber.

Bumuntong hininga naman si Osang. Hindi parin niya ako nilubayan ng tingin.

"Sige nga ipaintindi mo sa amin.Yung pinakamalinaw ha!." Pagdidiin niya. Alam ko naman na may rason siyang magalit, pinakaiingatan niya kaming tatlo lalo na sa pagdedesisyon tungkol sa mga lalaki. Ayaw. Niyang magkamali kami katulad ng pinagdaanan niya. She cares for us like her real sisters.

Its about time to tell them the truth. They deserve it more than anything.

❤ LibRanz01