Chapter Two

665K 14.9K 2.6K
                                    

TWO

This story is not for publishing. 

"Thank you for the ride." I said then smiled at him. I guess he's really a great man. Marami-rami akong nalaman sa kanya habang nakasakay ako sa sasakyan niya. 

Siya ang tinalaga ng lola niya bilang president ng Architecture Department dahil 'yon ang propesyon niya. He's twenty four yrs. Old at single. Natawa nga ako nang sinabi niyang maraming nanliligaw sa kanya pero hindi niya sinasagot. Nandito kami ngayon sa labas ng restaurant at hindi muna kami agad pumasok.

"It's okay. Hindi ko naman kayang iwanan ang isang babaeng tulad mo na iwan na lang doon." He softly chuckled which makes him more handsome.

"If you don't mind, may I ask what is your relationship to that jerk?" He said. Napayuko ako. Iniiwasan ko ang ganoong tanong pero hindi ata ngayon. I can't say na dati ko siyang asawa na iniwan ko siya kaya siya nagkaganoon. At kung hindi ako nagkakamali hindi nito alam na ikinasal na pala ang pinsan niya. 

"I see, don't mind it. Wala kasi akong balita sa kanya ever since. I spent my entire life in America to study." He said.

I deeply sighed. "He's my ex-husband." I finally said it. Siguro naman mapagkakatiwalaan ko naman siya diba? Marami na rin akong nalaman sa kanya at siguro mas maganda kung alam na rin niya kahit ang bagay lang na iyon.

"Oh. Kaya pala, so tara na? Pasok na tayo. Mukhang naiinip na yung dati mong asawa oh." Sabay tingin niya sa loob ng restaurant. Hindi ko naman mapigilan ang sarili kong lingunin ang tinitignan ni Carlos. Alam ko na naman ang iniisip niya eh, malandi ako at isa akong kaladkaring babae. Pinipigilan kong umiyak. Ito na naman ako.

"Let's go." I said. Pumasok na kami sa loob at nakita namin silang lahat na tila para bang naiinip. 

"Good afternoon. I'm sorry for being late. We just need to talk at some important matters." Pagdadahilan niya sa kanila. I just smiled at them, at hindi ko sinasadyang mapatingin sa kanya. He's looking at me or should I say glaring at me. Disgust was written all over his face.

They just smiled back ang nodded. We were seven in the table at halos lahat sila ay nagsisiguwapuhan. Yes, you heard it right. Ako lang ang babae sa table. I don't know why pero panay ang puri nila sa akin, and some of them were asking me if I have a boyfriend. I just smiled and didn't answer their question.

Carlos always accompany me in the discussion, he keeps asking me what is my idea about the building we will constract. I shared my idea and tackled what is my opinion. They agreed for what I say at dinagdagan nila. Carlos and his team ang gagawa ng design and I'll be the one who will check it. I'll work with them. Nakilala ko rin ang mga nasa table, which is mga magpipinsan lang din at iba ay miyembro ng board. Nakilala ko si Lucas, Miguel, Alvinn, and Luire. Lahat sila ay nagtatrabaho sa Montemayor Empire at lahat pala sila ay mga big boss ko. Ang iba pala sa kanila kagaya ni Sir Lucas and Alvinn ay naki-join lang sa lunch meeting which is dapat kami lang ni Levinn, Sir Chace, Sir Miguel and Carlos. 

When Levinn finally adjourned the meeting they stood up at nakipagshake-hand sa akin. They were saying a lot of compliments and I just gave them a sweet smile. 

"Hey, sasabay ka sa akin?" Carlos asked. I was about to answer his question when Levinn suddenly talked to me.

"Freen, we're going to talk with some important matters too." He said empasizing the word important.

"Oh. I see, so see you tomorrow Freen. Bye." Carlos said, sumunod na siya sa apat niya pang pinsan.

Kami na lang ang naiwan dito sa restaurant at iilan na lang din ang kumakain. I'm so nervous when I met his deadly glared.

My Husband's KissesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon