bts BOYS WITH FUN [kookmin]

BOYS WITH FUN : 5

ณ คฤหาสน์ ปาร์ค จีมิน

ตอนนี้จองกุกเข้ามาในบ้านของคนที่ตอนนี้กำลังหลับอยู่ เขามองก้อนกลมๆที่กำลังเอาหัวพิงกระจกรถของเขา สายตามองทุกอิริยาบทบนใบหน้าหวานของรุ่นน้อง ปากสีเชอร์รี่สวยสด จมูกเล็กๆน่ารก ขนตาแผ่งอนสวยงาม แก้มกลมๆสีแดง  ดวงตาปิดสนิท ลมหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ เป็นสัญญาณว่ารุ่นน้องกำลังหลับอยู่ ในใจก็ไม่อยากปลุกหรอก อยากมองต่อนานๆ เดี๋ยวอดใจไม่ไหว อยากจัดฟัดแก้มกลมๆ

"อื้อออ....." จีมินครางออกมาเบาๆ ทำเอาจองกุกขนลุกซู่ โอ้โห กูจะตาย

"ตื่นได้แล้วจีมิน" จองกุกพูดพลางเอามือเขย่าที่แขนเบาๆเป็นเชิงบอกให้ตื่น

"ถึงแล้วหรอฮะ มินยังง่วงอยู่เลย" เหมือนคนพึ่งตื่นจะยังไม่รู้ว่าตัวเองใช้สำนวนที่อยู่กับครอบครัวออกไป

"ครับ ถึงแล้วครับยัยหนู" เมื่อจีมินได้ยินเสียงที่ไม่ค่อยคุ้นจึงลืมตาขึ้นมา  จีมินตาโตขึ้นเมื่อรู้ว่าเป็นใคร และเหลือกขึ้นอีกเมื่อพบว่าใบหน้าของตนและจองกุกอยู่ห่างกันแค่นิดเดียว

"โอ้ยยยย!!" ไม่ต้องตกใจครับเสียงจองกุกเองครับ จะไม่ให้ร้องได้ไง น้องจีมินเล่นผลักหน้าพี่ออกแบบไม่เกรงใจใบหน้าหล่อๆ ของพี่เลย (จ้ะ)

"ผลักพี่ทำไมเนี่ยจีมิน" จองกุกเอ่ยถามคนที่ผลักหน้าเขาออกเมื่อกี้

"ก...ก็ผมตกใจหนิ" จีมินถึงกับพูดตะกุตะกัก อยู่ดีๆก็เหมือนหน้าร้อนๆแหะ ต้องเป็นเพราะอากาศแน่ๆเลย จองกุกเพียงแค่พยักหน้ารับ

"งั้นเข้าบ้านละ บาย" จีมินพูดปัดพร้อมยกมือบ๊ายบายรุ่นพี่ แต่ดูเหมือนการโบกมือบ๊ายบายเป็นเหมือนการไล่ยังไงอย่างงั้น

"พูดจาไม่มีห่างเสียงนะเรา ฉันเป็นพี่นาย 3 ปีนะ ระวังตัวไว้เถอะ" จีมินไม่ได้ฟังเสียงของคนเป็นพี่เลย ปิดประตูเสียงดัง ปังงง! แล้วยังหันมาแลบลิ้นปิ้นตาใส่อีก จองกุกทำแค่ยกนิ้วชี้ขึ้นเป็นการดุ แต่ใครแคร์ คนอย่าง ปาร์ค จีมิน ไม่โดนใครทำร้ายง่ายหรอก หึหึ