Bölüm 1

3.5K 226 57
                                    

Bo jo'nun ölümünden sonra kendimi yalnızlığa adamıştım. Kimseyi sevemeyeceğimi düşünüp kendimi sadece küçük yeğenim bo jo'nun amcası olarak hayatta tutuyordum.

Dün, Bo jo'nun 15. ölüm dönümüydü.
Muhteşem bir konser vermiştik.
Chanyeol'u bu kadar acı çekerken görmemiştim. Senelerdir hep aynı acı... Azalmamıştı. Sadece alışmıştı.
Benim gibi.

"Amcaaaaa!"

Bo jo üst kattan bağırınca yanına koştum.

"Ne var ufaklık?"

"Bana ufaklık deme artık. Kocaman oldum." diyerek güldü.

"Amca birde geçenlerde, Sehun amcamın bana aldığı kulaklıkları bulamıyorum. Babamda görmemiş. Sen gördün mü?"

Telaşla kulaklıkları araması komikti. Çoğu hareketi annesine benziyordu.

"Görmedim. Ben sana alırım yenisini."

Kurnazca gülümsedi.

"Tamam. Sende al iki tane olsun. Ama Sehun amcamın aldığını da bulalım."

Kurnazlık dolu kafasını okşadım.

"Öyle olsun bakalım."

****
"Kyungsoo amca sebzelerinden koyma lütfen."

Bo jo sebzeleri ayırınca, Chanyeol kafasına hafifçe vurdu.

"Hepsi bitecek bo jo."

"Diyetteyim ben baba." diyerek babasına göz devirdi.

Diyetteyim... Bo jo...

"Hah! Diyetteymiş. O zaman sadece sebzelerini yemen gerekiyor akıllı bıdık." diyerek babasından önce Kris cevap verdi.

Bo jo kaşığını Kris'e doğru salladı.

"Amca. Tarzım değil."

Bo jo'nun söyledikleriyle hepimiz kahkalarla gülmeye başladık.

Yinede mutluyduk...Bo jo'muz her zaman bizimleydi.

"Hem siz neden kendi evlerinizden çok bizim evde yaşıyorsunuz? Gitsenize kendi evinize karınızın, çocuklarınızın yanına." dedi bo jo.

Çoğu üye evliydi. Luhan'ın bebeği daha doğmamıştı ama diğer hepsinin çocuğu da vardı.

"Yah! Seni özlemek suç mu? Hem amcaların bugün gidiyor." dedim.

Bo jo tatlı bir şekilde sırıttı.

"Onlar gitsin ben onlara gideceğim de ondan demiştim."

Evimizin neşe kaynağıydı resmen.

***

Üyeler evlerine gitmek için yurttan çıkarken bende onlarla çıktım. Mutfakta yiyecek bir şey kalmamıştı resmen. Markete gidip bir şeyler almalıydım.

"Hadi bakalım. Ufaklıkları öpün. Eşlerinize de selam söyleyin." dedim üyelerim arabalarına binerken.

Onlar giderken arkalarından baktım. Biz Exo olarak her zaman birlikte olduğumuz için çok mutluydum. Hepsine minnettardım.

***
Elimde bir sürü poşetle çıktım dışarıya. Poşetler elimi acıttığı için bir an önce arabaya gitmek istiyordum.

Elimdeki poşetleri yer değiştirdim.
O sırada benim az önce çıktığım marketten hızla çıkan kişiye takılmıştı gözlerim.

Arkasından bakakaldım kadının. Elimdeki poşetler yere düşmüştü.
Yanağımda hissettiğim ıslaklıkla ağladığımı fark ettim.

Koşan kadının arkasından bağırmaya çalışsamda konuşamadım.

"Bo jo...Gitme..."

5) SENDEN SONRA (SUHO)Where stories live. Discover now