"အာ အဲဒါသားေဘာလံုးဟုတ္တာ မားမားကလည္း..."
"ေလ်ာက္မေျပာနဲ႔ေနာ္ သားေခတ္"
"တကယ္ ပိုင္ေလးဒီအိမ္ဘက္လာတုန္းကလိုခ်င္တယ္ဆိုလို႔ သားခဏေပးငွားလိုက္တာ...သားဟာသားျပန္ယူတာကိုမားမားကလည္း..."
"အဲဒါဆိုလည္း သားကေခ်ာ့ေတာင္းမွေပါ့...အတင္းလုယူလာေတာ့ဟိုကငိုၿပီးက်န္ေနခဲ့ရာကသတိလစ္သြားတယ္တဲ့..."
ညကdinnerတစ္ခုမွာဆံုျဖစ္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုတိုင္သလိုေျပာလိုက္တာမို႔...သားေခတ္ကိုဆံုးမေနရာကအျပစ္ကကိုယ့္ဘက္လွည္႕လာသည္...
"ပိုင္ေလးကမားမားသားလား"
"မဟုတ္ဘူးေလ သားရဲ႕"
"အဲဒါကိုမားမားကဘာလို႔စိတ္ပူေနတာလဲ"
"ေအာ္ သားရယ္ သူကခုမွကေလးေလးပဲဲရွိေသးတယ္ သားကလူႀကီးျဖစ္ေနၿပီေလ ကိုယ့္ထက္ငယ္တဲ့သူေတြကိုအႏိုင္မက်င့္ရဘူး"
"သားကအႏိုင္က်င့္တာမဟုတ္ပါဘူး အဲဒါဦးငယ္သားကိုဝယ္ေပးထားတဲ့ေဘာလံုးမို႔ပါ...သူလိုခ်င္ရင္သူ႕ေမေမတို႔ကိုဝယ္ခိုင္းေပါ့..."
သားေခတ္ဆိုတာသူ႕ဦးငယ္ဝယ္ေပးတဲ့ပစၥည္းဆိုရင္ အိမ္ကလူေတြကိုင္တာေတာင္ ႀကိဳက္တာမဟုတ္...စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြေၾကာင့္မိဘေတြရဲ႕ဂ႐ုစိုက္မႈကိုအျပည္႕အဝမရရွိခဲ့ေပမဲ့သူ႕ဦးငယ္ရဲ႕ေမတၱာေတြနဲ႔ေကာင္းေကာင္းႀကီးျပင္းလာတဲ့သားငယ္...ခဏေနရင္ႀကံဳရမဲ့ေပါက္ကြဲမႈေတြကိုေျဖရွင္းဖို႔စဥ္းစားမိတဲ့အခါ...သားေခတ္ကိုဆက္မဆူျဖစ္ခဲ့ေတာ့ပါ...
"သားေခတ္ မနက္စာစားမယ္ေလ ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
ခ်စ္စႏိုးနဲ႔ေခါင္းေလးလွမ္းပုတ္ကာ ပခံုးေပၚလက္တင္လ်က္ထမင္းစားခန္းထဲဦးတည္ေစတဲ့သားႀကီး...ဖုန္းscreenနဲ႔မ်က္စိမခြာဘဲလမ္းေလ်ာက္လာတဲ့သားငယ္...
"အ..."
ကုလားထိုင္ကိုဝင္တိုက္မိသြားတာမို႔...
"သားေခတ္...နာသြားေသးလား...ဘယ္နားထိသြားတာလဲ"
စိတ္ပူတတ္တဲ့ကိုႀကီးအေမးကိုေကာင္းေကာင္းမေျဖ...area ျပင္ပေရာက္တယ္ေအာ္လိုက္...ဝင္သြားေတာ့လဲကိုင္သူမဲ့လိုက္ျဖစ္ေနတဲ့ဖုန္းcallတစ္ခုကိုသာစိတ္ေရာက္ေနမိသည္...24ခါတိတိေခၚၿပီးတဲ့ေနာက္မေက်နပ္ခ်က္တို႔ကႏႈတ္ဖ်ားမွတစ္ဆင့္ေတာင္းဆိုမႈေတြအျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားေတာ့သည္...
"ကိုႀကီးသားကိုဦးငယ္ဆီလိုက္ပို႔..."
နာလားေမးတာကိုမေျဖဘဲသူေျပာခ်င္ရာေတြေျပာေနတဲ့တစ္ဦးတည္းေသာညီေလးကိုေငးမိေနခိုက္...
"သားေခတ္...ဦးငယ္ကအလုပ္ကိစၥနဲ႔မန္းေလးခဏသြားတယ္"
"..."
"ႏွစ္ပတ္ေလာက္ေတာ့ၾကာမယ္ထင္တယ္သားငယ္ရဲ႕..."
တယုတယနဲ႔ဆံပင္ေတြကိုသပ္တင္ေပးရင္းေျပာလာတဲ့မားမားစကား...
"Daddy ခိုင္းလိုက္တာလား ဦးငယ္ကသားကိုဘာလို႔ေျပာမသြားတာလဲ"
"သားကေက်ာင္းပိတ္ေနေတာ့ လိုက္ခ်င္တယ္လို႔ပူဆာေနမွာမို႔တဲ့ ဟိုကအလုပ္ကိစၥကလည္းေတာ္ေတာ္အေရးႀကီးေနတာမို႔..."
ဒီကေလးကသူ႕ဦးငယ္ဆိုသိပ္ခင္တြယ္တာ...သူ႕အေပၚဂ႐ုစိုက္ပါတယ္ဆိုတဲ့အစ္ကိုနဲ႔အစ္မေတာင္ဒီေလာက္မဟုတ္...ဦးငယ္ဆိုတဲ့သူကလည္းေမြးလာကတည္းကသူ႔လက္ေပၚႀကီးျပင္းခဲ့ရတဲ့သားေခတ္ကိုဆို လိုေလေသးမရွိဂ႐ုစိုက္တတ္သူ...
~~~~~TBC~~~~~
Part-1
Start from the beginning
