(Dutch story) jongens, bloed en eeuwige liefde

hoofdstuk 4

Toen ze eenmaal buiten waren liep ze Noah achterna. Ze keek achterom om te kijken hoe het huis eruit zag. Het was een land waar aan te zien was dat het huis al tientallen jaren leeg staat. Maar de binnen kant loog erom. Ze liepen verder het kerkhof over en kwamen bij de poort. ‘’Alex!’’ hoorde ze iemand roepen. Alex keek op en zag haar broer staan. ‘’waar was je nou ik en de meiden hebben alles afgezocht naar je op het kerkhof’’ zei Stefan. Toen Stefan Noah zag was het even stil je kon een speld horen vallen. Alex keek ze beiden aan en pakte de hand van haar broer. ‘’kom ga je me ik wil naar huis’’ zei Alex. Stefan draaide zich om en liep met zijn zusje mee naar huis. Toen Alex nog een keertje achterom keek was Noah spoorloos verdwenen. ‘’ik wil niet meer dat je naar het kerkhof gaat en ook niet meer naar het landhuis’’ zei Stefan met een boze toon. ‘’waarom dan niet hij heeft mij gered uit het water’’ zei Alex in de verdediging. Stefan zei niks meer en liepen verder richting huis. Eenmaal thuis zag Alex dat de meiden al weer thuis waren. Ze ging naar boven nam een douche en liep gelijk naar haar kamer. Ze pakte haar laptop en belde de meiden via skype.

‘’ALEX’’ riepen ze met zijn drieën te gelijk. ‘’waar was gisten toch in 1 keer’’ zei Ann. ‘’we hebben overal naar je gezocht’’ huilde Jennie. Alex keek hun aan en begon ook te huilen maar dan meer tranen van geluk. ‘’toen ik daar stond te wachten hoorde ik opeens allemaal geluiden en begon te rennen. Omdat er overal sneeuw lag kon ik niet zien waar ik liep en liep ik waarschijnlijk het meer op. Het ijs was nog niet dik genoeg en ben er door gezakt. Vanuit daar weet ik niks meer’’ zei Alex. De andere drie waren stil. Zo bleef het een tijdje stil en er werd niks gezegd. ‘’wie heeft je uit het water gehaald?’’ vroeg Lizzi. ‘’een jongen genaamd Noah Walker’’ zei Alex met een diepe zucht. ‘’hij de gene die waarschijnlijk in het landhuis woont’’. ‘’hoe zag hij er uit?’’ vroeg Ann die vol ongeduld zat. ‘’ nou hij heeft jade groene ogen en kort bruin haar’’ antwoordde Alex en begon weg te dromen. ‘’alleen van mijn broer mag ik niet meer in de buurt van hem komen’’ zei Alex. ‘’toen Noah mij naar de poort van het kerkhof bracht stond mijn broer daar en hij keek Noah heel raar aan’’. ‘’ach je broer wil je alleen maar beschermen’’ zei Lizzi. ‘’ALEX ETEN’’ werd er geroepen van beneden. ‘’sorry dames ik moet gaan mijn broer roept om te eten’’ zei Alex en sloot skype af.

Alex legde haar laptop weg en ging naar beneden heen. Toen ze de keuken binnen kwam was de tafel al gedekt en het was bijna klaar. Alex ging op haar plek zitten en zweeg. Na 5 minuten zette Stefan de laatste pan op tafel en begonnen te eten. Het bleef ongewoon stil aan tafel, normaal was het tijdens het eten een gesprek van de dag. Maar het bleef stil. Er waren al 15 minuten voorbij toen Stefan iets zei, ‘’ waarom was je met hem?’’. ‘’nou hij heeft mijn leven gered en daar ben ik hem dankbaar voor’’ zei Alex die nog een keer opschepte. ‘’waarom moet ik uit zijn buurt blijven trouwens wat is er mis met hem’’. ‘’omdat ik hem niet vertrouw en meer is het niet!’’ zei hij boos. En begon te tafel op te ruimen. ‘’echt hé wat is nu jou probleem, hij is echt geen slechte jongen hij heeft wel het leven van je zusje gered en daar ben je hem niet dank voor!’’ schreeuwde Alex boos terug. ‘’dat heeft er helemaal niks mee te maken, natuurlijk ben ik hem dank daar dat hij jou leven heeft gered, maar daarom hoef ik hem nog niet te vertrouwen!’’ antwoordde Stefan kwaad terug. ‘’en nu wil ik er niks meer over horen’’. Alex voelde de tranen in haar ogen komen en stormde de trap, richting haar kamer en smeed de deur achter haar dicht en plofte op bed neer. En barste in tranen uit.