EMANET

34

A. Ne diyosun sen. Şimdi suçlu biz mi olduk. O kadın bıraktı seni o kadın!!

K. Sen..sen hiç konuşma! Bakalım ne yaptın kadına da bıraktı.

A. Kerem!!

K. Yeter!!! Tamam mı yeter. Senden nefret ediyordum sebepsiz yere ama şuan bir sebep buldum. Sen..sen ne iğrenç bir adamsın

A. Haddini aşma

K. O had aşma sana layık. Hepiniz hepiniz şuan benim gözümde beni bırakıp giden kadın gibisiniz. Bundan sonra ben yokum.

Dememle annem ağlayarak yanıma geldi

S. Kerem yapma oğlum.

K. Çekil önümden. Ablaaa!! Verayı getir.

Merdivenlerden inen ablam yanıma geldi. Hemen Verayı alıp evden çıktım

&&&&&&&

O günün akşamı ablamla annem evime gelmişler. 3 gundur buradalar

S. Oğlum! Kerem!

Daldığım düşüncelerden kurtulup yüzüne baktım.

K. Pardon dalmışım. Ne oldu?

S. Atletini giydirdim. Kıyafeti nerede.

Giymiş. Benim 10 dakikadır uğraştığım atleti giydirmiş.

K. Yatakta hepsi.

S. Gel babannesinin güzeli

Onlar yatağa giderken bende dolaptan aldığım kıyafetleri banyoda giyindim. Saçıma şekil verip parfüm sıkınca odaya geçtim. Yatakta Verayı seven annemi gördüm. Gülümseyerek yanlarına gittim.

K. Güzelim hazır mısın?

V. Baba

Demesiyle kucağıma aldım. Yanağından öpüp

K. Annen seni çok özlemiş.

V. Anne

K. Evet anne güzelim.

Anneme baktım gülerek bize bakıyor.

K. Bizi beklemeyin. Geç geliriz

S. Tamam oğlum

Uzanıp yanağından öptüm. Geri çekilirken şaşkın yüzünü gördüm.

K. Görüşürüz

Şaşkınlıktan bişey diyemedi. Onu arkamda bırakarak evden cıktım.

&&&&&

Gözlerimi karnımdaki ağrıyla açtım. Elim yarama gitti. Deyemedim bile. Yavaşca kendimi kasmadan yataktan kalktım. Kucağımda Veranın pikesi yere düştü.

3 gündür burnumda tütüyor. Bununla yatıp kalkıyorum. Alışık değilim bu kadar ayrı kalmaya.

İnadım yüzünden bebeğimden ayrı kaldım ben. Ama haketti. Tavrımı ortaya koydum. Ben kötü bişey yapmadım sadece sakladım onda da şart koşarak. Yakında anlatacaklar diye.

Ama o ne yaptı. Göz göre göre gözümün içine baka baka söylemedi bebeğimi. Ne demek saklamak. Ne demek?

Odadan çıkıp tek tek merdivenleri yavaşca indim.

Z. Ann-

Derken kapı çaldı. Kim ki bu saatte

Kapıya doğru ağır adımlarla yürüdüm. Kapıyı açtığımda karşımda Keremle Verayı gördüm. Şaşkınlıkla yüzüne bakarken Vera Keremin kucağında hoplamaya başladı.

Z. Hiii!!! Canım benim

Kucağıma almadan sarılıp yanaklarından öptüm

Z. Annecim bitanem benim. Çok özlemişim bebeğim.

Kokusunu içime çektim. Çok özledim. Şuan ağlayacak durumdayım.

Belime dolanan kollarla başımı kaldırıp Kereme baktım.

K. Beni özlemedin mi?

Gözlerimi kaçırıp Veraya baktım. Tekrar Kereme çevirdim

Z. Kırgınken özlem olmaz.

Deyip kapıdan geri çekildim. İçeriye geçtiler. Kapıyı örttüm hep birlikte salona geçince Kerem belindeki bebekler için olan ana kucağını çıkardı.(multi)

Vera yere inince hemen sehpadaki küçük biblolara koştu.

Bense ne yapacağımı bilemez şekilde koltuğa oturdum. Kerem de dibime oturdu. Yan dönüp bir bacağını altına alıp sol kolunu arkama uzattı

K. Nasılsın güzelim ağrın var mı.

Başımı eğip

Z. Arada oluyor

Saçlarımı okşayınca gözlerim kendiliğinden kapandı.

K. Senden bin kere özür dilesem azdır. O haldeyken üzerine çok geldim biliyorum ama daha duyduklarım yeniydi ve-

Z. Ve sen de bana ameliyata girecek birine patladın. Ne yapsaydım Kerem. Kendini benim yerime koy. Ayy pardon bebek mevzusunda tam da benim yerimdeydin

K. Ben..ben sen üzülme diye

Z. Peki ya ben. Ben pislik olsun adilik olsun diye mi söylemedim ha. Sen üzülme diye. Çok ağır bişey çünkü. Üvey baban sandığın aslında öz müş. Gerçek annen seneler sonra çıkıp seni aramaya başlıyor.

K. Nee!

Ne ne? Nasıl yani. Bidakika!

Z. Se-sen bi-bilmiyor muydun?

Bölüm sonu

Vote çok çok düştü. 3,4 bölüm öncesi vote 115 olurken 95 i zor görüyorum