Χάρι Πότερ: Τα 19 Χρόνια [Υπό Διόρθωση]

Γενέθλια

"Είναι γλύκας," σχολίασε η Τζίνι καθώς η κουκουβάγια χουρχούρισε χαρούμενη στο άγγιγμα του Χάρι.

"Όντως," συμφώνησε το αγόρι. Η μελαγχολία του για την Χέντβιχ επέστρεψε, κάνοντας έντονη την απουσία της χιονόλευκης κουκουβάγιας. Σίγουρα καμιά άλλη κουκουβάγια δεν θα ήταν σαν κι αυτή. Μα η ζωή συνεχίζεται.

"Λοιπόν, νομίζω πως ήρθε η ώρα για το δικό μου δώρο," ανακοίνωσε η Τζίνι, φαίρνοντας ένα άλλο πακέτο πάνω στο τραπέζι.

Η καρδιά του Χάρι έχασε ένα χτύπο βλέποντας την κοπέλα να ακουμπάει στο τραπέζι ένα μακρόστενο πακέτο. Κοίταξε ξαφνιασμένος την κοπέλα που με τη σειρά της του έδωσε ένα ενθαρρυντικό χαμόγελο και του έγνεψε να ανοίξει το πακέτο. Με τρεμάμενα χέρια ο Χάρι πήρε στα χέρια του και έσκισε το περιτύλιγμα.

Ήταν ένα σκουπόξυλο αλλά όχι ένα οποιοδήποτε σκουπόξυλο. Ήταν το τελευταίο μοντέλο της Αστραπής. Ο Χάρι πέρασε το χέρι του πάνω από την γυαλισμένη, ξύλινη λαβή, μη πιστεύοντας στα μάτια του. Το βλέμμα του ανέβηκε από το σκουπόξυλο στην κοπέλα του, που του χαμογελούσε με ένα από τα γνωστά εκτυφλωτικά χαμόγελά της. Εντελώς ξαφνικά, βρέθηκε δίπλα της, την άρπαξε από τη μέση και άρχισε να στριφογυρίζει επιτόπου ενώ εκείνη γελούσε με την σχεδόν παιδιάστικη αντίδρασή του.

Όταν αντιλήφθηκε την παρουσία των υπολοίπων μέσα στην κουζίνα, άφησε την Τζίνι μουδιασμένος, νιώθοντας τα μάγουλά του να φλογίζονται.

"Ευχαριστώ Τζίνι, το δώρο σου είναι τέλειο," μουρμούρησε ο Χάρι, προσπαθώντας να κρύψει την αμηχανία του ενώ η Τζίνι χαμογελούσε μέχρι τα αυτιά.

"Σειρά έχει το δώρο από μένα και τον Άρθουρ," χαμογέλασε η κυρία Ουέσλι και έδωσε στον Χάρι ένα μικρό κουτί.

Ο Χάρι το άνοιξε γεμάτος περιέργεια και ανακάλυψε ότι είχε μέσα ένα χρυσό ρολόι, παρόμοιο με αυτό που του είχαν κάνει δώρο πέρσι.

"Πέρσι δεν είχαμε την ευκαιρία να σου κάνουμε ένα δώρο που να αρμόζει. Το ρολόι που σου έδωσα πέρσι ήταν μεταχειρισμένο, του αδερφού μου και θεώρησα ότι έπρεπε να σου δώσω ένα καινούριο," εξήγησε η κυρία Ουέσλι, βλέποντας τον Χάρι να παρατηρεί το ρολόι.

"Ευχαριστώ κυρία Ουέσλι. Ειλικρινά δεν έχω λόγια."

"Μην με ευχαριστείς χρυσό μου," χαμογέλασε η κυρία Ουέσλι. "Το αξίζεις άλλωστε. Α, παραλίγο να το ξεχάσω," είπε και τράβηξε το ραβδί της. "Όταν χτυπήσεις το τζάμι του με το ραβδί σου, μετατρέπεται σε ένα πολύ ακριβές βαρόμετρο. Πολύ χρήσιμο όταν θες να κάνεις ένα ταξίδι," πρόσθεσε και με ένα άγγιγμα του ραβδιού της οι ενδείξεις στο ρολόι άλλαξαν. Οι αριθμοί έγιναν λέξεις όπως «λιακάδα, καταιγίδα, ανεμοσούρια, βροχή». Οι δείκτες ήταν κολλημένοι στην ένδειξη «λιακάδα».