Beauty of the Heartless

Chapter One: Her Name

Chapter 1

"Her Name"

Kevin's POV

Three years later...

Napaupo ako sa sahig pagkatapos kong i-shoot ang bola sa basket. Nakisama ring umupo sa tabi ko ang mga kasamahan ko sa team.

"Idol na talaga kita, dude! Walang kupas ang galing mo sa basketball", sabi sa akin ni   Kenith at tinapik ang kabilang braso ko.

"Oh, tubig", aya sa akin ni Troy sabay abot ng bottled water, isa rin siya sa mga player ng aming team sa basketball. Kinuha ko naman at binuksan para inumin.

Hindi pa naman nalalapit ang Intramurals sa aming school ay puspusan na kami sa practice dito sa court. Pinaghahandaan lang talaga namin ang laro para makabawi kami sa pagkatalo namin last year. Kaya bilang captain ng team, hinahangad namin maging champion ulit.

Pagkatapos ng practice at pahinga ay nagbihis na kaming lahat para magpatuloy sa susunod naming klase. Pero bago pa man kaming tuluyang umalis ay kinausap muna kami ni Coach.
Magkasabay kaming naglalakad nila Troy at Kurt dahil pareho lang kaming magkakaklase bilang Senior High. Simula pa lang ng First Year ay magkakasama na talaga kami.

"Kev, wala ka bang balak magpagupit sa salon? Humahaba na kasi ang balbas at bigote mo!", kutya sa akin ni Kurt na halatang nang-aasar. Gusto ko siyang suntukin pero totoo naman ang sinabi niya. Paulit-ulit niya na lang sinasabi sa akin ang tungkol doon pagkatapos ay aasarin at pagtatawanan niya ako. Sanay na rin ako sa ginagawa niya.

"Hey, dude, chill ka lang. Para mo naman akong papatayin sa tingin mo", sabi ni Kurt at inakbayan ako.
"Huwag kang magagalit pero hindi ka ba concern sa sarili mo? Nung fourth year tayo, para ka ng taga ibang planeta dahil pinababayaan mo na ang sarili mo", dugtong ni Kurt.

"Hindi lang 'yun. Kasi hinahayaan mo na lang na humaba iyang balbas at bigote mo na tumutubo sa mukha mo. Pati na rin ang buhok mo, ang gulo at mukha kang nakipagbasagan ng ulo. May pimples ka na rin, binalewala mo na rin ang mga babaeng nagkakagusto sayo. Umamin ka nga, baliw ka ba?", litanya ni Troy na sinasang-ayunan ni Kurt. Kaya pareho ko silang sinuntok sa balikat pero ang mga loko, tawa lang ng tawa.

"Pasalamat ka, kami ang nagbibili ng pang-ayit mo kundi magiging katulad ka na rin ni Rapunzel, kaso bigote sayo hindi buhok", sabi ulit ni Kurt.

"Salamat ha", malamig kong sabi.

"Haay, kailan ka kaya babalik sa dati mong itsura? Mukhang mas gwapo na kaming dalawa ni Kurt kaysa sa sayo", dagdag ni Troy.

Maraming nagsasabi at nanghihinayang sa hitsura ko na hindi na tulad dati na responsable at maayos ako sa sarili ko. Sa katunayan, lahat ng mga babaeng nagkakagusto sa akin noong Junior High pa lang kami ay hindi na ako pinapansin ngayon.

Napapabayaan ko na ang sarili ko, lagi na akong puyat at pagod. Hindi ko na rin masyadong naaasikaso ang sarili ko. Kaya naman ganito makalait ang mga kaibigan ko tungkol sa balbas at bigote ko, tumutubong pimples, magulong buhok na masasabi ng karamihan na hindi na ako tulad noon.

Maraming nagbago at maraming rason at dahilan kaya ako naging ganito . . .

"Dude, gusto mo bang sumama mamaya sa amin?", pukaw ni Troy.

"Hindi na, may gagawin pa ako", sagot ko.

"Sayang naman, daming chicks pa naman doon!", sabi ni Kurt.