Ruthless Men Series 1: Hellion's Possession

Chapter 5

THE man dragged towards their boss. She was trembling uncontrollably while walking. Mahigpit ang pagkakahawak niya sa biyolin na dala-dala.

'I'll meet my demise,' she realized. 'Ano ba'ng nasa isip ko nang pakialaman ko sila? Why did I interfere in their business?''I'm so idi*t!'

Nang makalapit sila sa kinaroroonan ng tinawag na boss, marahas siyang itinulak ng tauhan, dahilan upang mapasalampak siya sa sahig. Agad siyang umusod palayo sa mga ito—nang hawak pa rin ang biyolin—dahil sa takot lalo na't nakita na niya sa malapitan ang basag-basag at duguang katawan ng taong pinahihirapan ng mga ito.

Gustong masuka ng dalaga kahit na wala pa siyang kinakain. And to prevent it from happening, she closed her eyes. Ngunit napadilat din agad at napaigik nang hilahin ng kung sino ang buhok niya.

Napakagat ng labi ang si Alyona. Napaigik siya sa sakit nang hilahin ang buhok niya ng lalaking may hawak sa kanya kanina.

"When the boss tells you to look at him, look at him!" sigaw ng lalaki kay Alyona. Nabasa niya ang bibig nito.

sarkastikong wika ni Alyona sa sarili.

"Answer me, b*tch!" nabasa niyang sabi nito.

Umiling lang ang dalaga. 'Maiintindihan kaya nila kung isa-sign language ko lang?'

Nawalan na yata ng pasensiya ang tauhan dahil hindi pa rin siya nagsasalita. Sinampal nito si Alyona, dahilan upang mapabaling ang mukha niya sa ibang direksiyon.

'Nasaan na ang mga luha ko ngayong kailangan ko na sila? Wala na bang mailalabas pa ang aking mga mata?' naiiyak niyang wika sa sarili.

Nagmamakaawa siyang tumingin sa mga lalaki pero wala silang ginawa. Alam niyang malaking pagkakamali ang makisali o manood sa usapan ng may usapan. She recognized her mistakes and would accept her faith. 'If death is the only option, so be it.'

Umangat na naman ang kamay ng tauhan upang sampalin siya. Akmang tatama na ang kamay nito sa mukha niya nang pigilan ito ng boss.

"Did I let you hurt her? Did I allow my men to harm someone without my permission?!" nabasa niyang sigaw ng pinuno. Ilang sandali pa, napatigagal ang dalaga nang barilin nito ang tauhan.

dahil sa nasaksihan. Maging ang mga kamay niya ay mas nanginig sa takot at pinanlamigan ng katawan.

'This is the end of me,' she said to herself.

Alam ni Alyona kung kailan siya dapat matakot o kung kailan ang hindi. Ang taong nasa harapan ng babae ay makapangyarihan—hindi lang sa salita kundi dahil din sa gawa.

Tiningnan ni Alyona ang walang-buhay na katawan ng lalaki na nasa harapan niya. Naisip niyang magiging ganito rin ang kahihinatnan niya. Maya-maya pa, nag-angat siya ng tingin at nagtama ang mga mata nila ng pinuno, ang taong tila may hawak na ng buhay niya. Then she fixed her gaze on him—the boss. He is the one who will decide her faith—the one who has the power to end her meaningless existence.

All she saw in his black orbs was nothingness—no emotions or feelings—just an endless dark abyss.

Napabaling siya sa isang tauhan nang lapitan sila nito. "Mr. Zchneider, what should we do to her?" nabasa niyang tanong nito sa pinuno.

'So, Mr. Zchneider is his name—surname, rather?' she thought. Hanggang napatingin siya sa isa pang tauhan nang lumapit din ito.

"Kill her. Hindi natin siya dapat kaawaan dahil sa pangingialam niya sa business natin dito, boss!" nabasa niyang sabi nito.