Si Introvert at Extrovert

Scene 26

Hindi nga rin siya sumama sa paghatid namin kay Kuya Kirk sa airport.

Kaya nga medyo excited akong pumasok ngayon. This is the first day of class in the year 2014.

And I miss him so much that sometimes it hurts. Madami akong naiisip na hindi magaganda but everytime I started to doubt everything that happens to us ay biglang mag-eecho ang sinabi ni Mico during the New Year’s eve.

Trust, that is the only thing that I am holding on.

“Take care always Phoebe”, napukaw ni Mommy ang mahabang pag-iisip ko.

“Opo Mommy, don’t worry nandito naman po si Manang Lilia and Tita Nadia to take care of me”, nasambit ko kay Mommy.

We are here in our new house at dahil na rin totoong bahay na ang tinitirhan namin ay kumuha na kami ng ilang kasambahay at since wala sila Mommy ay pinapunta ni Mommy ang kanyang pinsan.

Si Tita Nadia, who will serve as the caretaker of our house since we decided na magdo-dorm na ako.

“Okay Phoebe, got to go now. Madami pa kaming aasikasuhin dito”, sabi ni Mommy atsaka nagpaalam na din ako.

“Morning Tita Nadia”, bati ko sa pinsan ni Mommy. Medyo hindi pa kami masyadong close pero I think she is nice naman.

“Bakit ang aga mo yata Phoebe?”

“Tita my class is 8, baka maipit ako sa traffic”sabi ko saka nagpatuloy sa pagkain.

“Sabi ng Mommy mo maglilipat ka na?”

“Opo Tita, unti-untiin ko na lang ang mga importanteng gamit ko dahil uuwi din naman ako dito during weekends. Para hindi mo ako ma mi-miss Tita”, I said playfully which Tita just responded me with a smile.

After kong mag-ayos ay nagpaalam na ako kaya Tita na hinatid naman niya ako sa labas.

“Magmo-motor ka lang?”, tila nabiglang tanong ni Tita ng makita niya akong may dalang helmet at bagpack.

“Opo Tita, nakalimutan ko po kasing kunin ang kotse ko sa casa”

“O siya, ikaw talagang bata ka. Mag-ingat ka ha”, I smiled. Ang sarap talaga kung ang taong nakapaligid sa iyo ay puro nag-aalala.

Then I drove off. I still have 1 hour and 30 minutes. Pwede pa akong sumaglit muna sa dorm.

I smiled when I reached AU way behind sa time ko. Mas mabuti nga yatang magmotor lang ako.

Less hassle pa.

“Ma’am ang astig ah”, bati sa akin ni Manong Guard ng ipinarada ko ang motor ko.

“Kuya, huwag mo akong bolahin baka mamihasa ako”, natatawang sabi ko habang inaayos ko ang buhok ko na medyo nagulo dahil sa suot-suot ko na helmet.