(GİRİŞ NOTU: en son yatakta uyuyorlardı, hatırlıyorsanız. Ordan devam edicem :) keyifli okumalar!)
***
(Defne'den)
Dünyanın en mutlu sabahına bir kez daha uyanmış olabilirim. Gözlerimi açtığımda yanımda olacaklarını sanarak kafamı diğer yana çevirdim. Fakat Ömer ve Emine burada değillerdi. Nerede olacaklarını kafamda bir sorgulayayım derken mutfaktan gelen sesle anlıyorum.
Yatağı toparlayıp yüzümü yıkadıktan sonra aşağı iniyorum.
Ömer: Aa, bak annemiz uyanmış.
Emine: Anne anne!
Bana doğru koşan Emine'yi kollarımın arasında sarıyorum.
Defne: N'apıyormuş benim güzel kızım?
Emine: Babamla krep yapıyoruz. Sana süpriz yapçaktık ama sen geldin. Ehehe süpriz bozuldu 🙊 *iki elini yanağına sabitler*
Ömer: Başka zaman yaparız süprizimizi o zaman dimi kızım? Hadi sen masaya otur geriye kalanları baban halledecek.
Emine: Tamam babacımm!
Ömer yanıma yaklaşarak yanağımı öpüyor.
Ömer: Günaydın sevgilim. Güzel uyuyabildiniz umarım.
Defne: Çok güzel uyuduk babası. Ama çok acıktık biz. Dimi oğlum? *kafasını karnına doğru eğer ve karnını okşar.*
Ömer: O zaman geçin bakalım sofraya, doyuralım sizi. *Defne'nin karnını öper.*
Masanın başına geçmeden önce Emine'mi öpüyorum ve yerime geçiyorum. Derken Ömer elinde kreplerle dolu tabaklar ile yanımıza geliyor.
Ömer: Krepler geldii!
Emine: Immmh, çok güzel koktu. Ellerine sağlık baba!
Ömer: Senin de eline sağlık kızım, beraber yaptık. Bakalım kardeşin ve annen beğenecek mi?
Defne: Kokudan anladığımıza göre biz çok beğeneceğiz ablası.
Ömer: O zaman soğutmadan başlayalım.
Derken kapı çalıyor.
Emine: Ben bakarım ben bakarıımm!
Emine kapıya doğru koşarken gelen kişilerin Nöro ve Koriş olacağını düşündüm.
Evet, gelen seslere göre; yanılmamışım. Karşılamak için Ömer ile aynı anda ayağa kalktık.
Defne: Hoşgeldiniz Nöro'cum. Koriş, hoş geldin.
Koray: Ay, hoşbuldum hayatım. Ay kahvaltı mı yapıyordunuz, ay tam zamanında gelmişiz! *ellerini çırpar*
Neriman: Hoş bulduk Defne'cim. Biz de süpriz kahvaltıya gelmiştik. Tam zamanında gelmişiz ayol.
Ömer: Gel yenge geçin geçin, yeni krep yaptık Emine ile.
Emine: Evet biz yaptık ama en çok ben yaptım. Hadi yiyin Neriman Teyze!
Koray: Kız, bana yiyin demek yok mu? Küstüm sana, hıh Kuru Kız 2 senii.
***
Öyle böyle derken zaman geçti. Kahvaltımızı yaptık. Şimdi bahçedeki masada hep beraber oturuyoruz. Annanemgiller, bizim sabah kahvaltısı ekibi ve Sinan'lar.
