Strange things

Chapter #2

EEN MAAND LATER

POV MEGAN:
Ik ben er klaar mee.
Ik heb deze brief nu 300X gelezen
(Minstens)
Ik wil NU weten wie dit is en wat hij moet van mij

**TRING**

POV ... :

Ze is zo mooi, zo verward. Misschien moet ik een volgende brief schrijven?
Zal ik anders zelf langs gaan?
Nee.
Dat is te vroeg.
Ik pak pen en papier en begin te schrijven.

"Dear Megan,
Je bent het mooiste mens dat er is.
Vergeet nooit dat ik van je hou.
Ik weet dat ik al lang niks heb laten horen van me.
Daar zal ik verandering in brengen.
Ik zal je vanaf nu elke week schrijven.
Ook zal ik binnenkort wat belangrijks vertellen,
Je zal een andere kijk krijgen op de wereld.
Zowel positief als negatief.
Ik kan nog niet te veel zeggen,
Ik vertel het je als het tijd is.
Als je ook maar 1 vraag hebt,
Je kan me altijd schrijven.
Ik zal je een bericht sturen met een locatie.
Op die plek kan je je brief met vraag leggen.
Ook zal ik als het tijd is je tegemoetkomen.
We hebben een toekomst liefste,
Veel liefde,

Mij."

POV MEGAN:

"Bedankt!" Roep ik. Ik zwaai nog even naar de postbode als bedankje en loop naar binnen. Het is weer een mooie vergeelde brief met een rood gedrukte zegel. Het zal toch niet weer...? Ik loop naar de keuken en ga aan de tafel zitten. Ik open voorzichtig de brief. Eerst het zegel breken en daarna rol ik de brief open. Ik zie een sierlijk handschrift.
*Ja, dit is hem weer..*

Ik lees de brief.
Zo veel vragen doemen in mij op.
Wie is dit?
Wat moet hij?
Is dit een grap, of is dit echt?
Houdt hij echt van mij?
Welke tijd?
Welke krachten?

Met al deze vragen in mijn hoofd merk ik niet op dat ik een bericht binnen kreeg...