Hemel met gaten

2

Gebonk, gebonk en nog eens gebonk hoor ik. Met moeite sta ik op. Ik loop moeizaam naar de deur. Ik open de deur en kijk in een lachend gezicht die ik een klap zou willen verkopen. Waarom is die vent altijd blij, ik twijfel of die echt niet hyperactief is of gewoon een ziekte heeft.
"Wow ben je net uit de grond gekropen, zombie?"
"Ha ha ha wat grappig" zeg ik sarcastisch en wrijf in mijn ogen. Ik ben nog niet helemaal wakker.
Zonder niks meer te zeggen loopt Dennis naar binnen en gaat aan de keuken tafel zitten.
"Als je denkt dat ik nu eten voor je ga maken dan kan je het vergeten" snauw ik.
"A fijn, je bent ook weer in je bui"
Ik glimlach liefjes en knik.
"Pa heeft me gebeld, hij maakt zich echt zorgen om je"
"O leuk en daarom heeft hij jou hier gestuurd?" vraag ik terwijl ik koffie aan zet en twee koppen klaar zet.
"Nee? Michel je bent niet goed in je hoofd"
Ik kijk hem vragend aan.
"Wie vergeet nou zijn verjaardag?" zegt Dennis.
Opeens dringt alles tot me door. Ik wist het wel, maar door gisteren ben ik het zoiets van vergeten. Ik lach dom naar hem en geef hem een knuffel.
"Ja en wie is nou de liefste broer?" lacht hij.

Met twee koppen koffie loop ik naar de woonkamer waar Dennis op de bank tv zit te kijken.
"Hier"
"Dankje"
Ik neem een slok van mijn heerlijke, warme koffie en sluit mijn ogen.
"Je hoefde niet zo bot te doen" hoor ik opeens Dennis voorzichtig.
"Ze begon over onze moeder"
"Ja maar dan nog"
Een onhandige stilte volgt en ik geniet van mijn koffie.
"Nou wat ga je deze zaterdag doen, terwijl je jarig bent oma" grinnikt Dennis.
Ik haal mijn schouders op. Ik weet het serieus niet. Ik moet nog een verslag inleveren, daar ga ik vandaag waarschijnlijk nog aan werken.
"Mam en pap komen over uurtje of twee hier"
"O okay kei leuk hoor"
"Je kan wat positiever doen Michel"
Ik rol met mijn ogen.
Weer krijg ik tranen in mijn ogen, ik ben dit zat. Wanneer verwerk ik dat nou.
"He het komt goed" hoor ik mijn broer.
Hij komt naast me en laat mijn hoofd op zijn borstkas vallen. Ik hoor zijn zware ademhaling.
"Ooit komt het goed, ze zijn nu blij" fluistert Dennis.
"We hebben elkaar nog altijd" voegt hij eraan toe. Ik hou van hem, ik laat mijn ogen dicht vallen en hoor dat hij ook snikt.