I'm bad so?? (#FBC2017)

{36}

"Είπα τώρα" και άκουγα την πόρτα να τρίζει λίγο έτσι και την χαλάσει την γάμησε.

"Έρχομαι" είπα άψυχα και σταμάτησε. Πήγα και του άνοιξα, μόλις με είδε με πήρε στην αγκαλιά του.

"Σσσς πες μου τι έγινε" είπε και με μετέφερε στο κρεβάτι ακόμα μέσα στην αγκαλιά του.

"Τίποτα απλώς πάντα με τον μπαμπά πρώτα ξε- στολίζαμε το δέντρο, μετά καθαρίζαμε, μετά βάζαμε τα πράγματα στο αμάξι και μετά φεύγαμε." ειπα και άρχισε να μου λέει γλυκόλογα.

"Λοιπόν χέσε τους άλλους πάμε να τα κάνουμε αυτά οι 2 μας." είπε και ενα χαμογελο εμφανίστηκε στα χείλη μου.

"Είσαι ο καλύτερος" είπα και σηκώθηκα.

Κατεβήκαμε και όλοι προσπαθούσαν να μου μιλήσουν αλλά εγώ δεν τους μίλησα, άρχισα να ξε-στολίζω το δέντρο με την βοήθεια του Άρη και μόλις με είδαν τα αδέλφια μου άρχισαν να βοηθούν και εκείνα.

[...]
Είμαι στο αυτοκίνητο, κάθομαι στο παράθυρο και δίπλα μου εχω τον Άρη και βαριέμαι.

"Λοιπόν έχω μια ιδέα" είπε η Νατασα χαροπά.

"Ωχ" αναστέναξα.

"Σκάσε και άκου. Τι λέτε να παίξουμε «βλέπω-βλέπω»;;" ρώτησε χαρούμενα.

"Ναι μωρό μου πολύ ωραία ιδέα" είπε ο Αντώνης χαρούμενος. Άμα φαει καμία ανάποδη δεν θα φταίω εγώ τώρα.

"Μόνο και μόνο γιατί δεν θέλω να τα ακούω όταν πάμε σπίτι" είπα βαρεμένα.

"Βασικά ξεχνάς κάτι στο δικό μας μένουν άρα εμένα θα μου τα πρίξουν" είπε ο Άρης.

"Καλά εγώ δεν παιζω" είπα κατηγορηματικά.

"Καλά καθίστε να βαριέστε" είπε χαλαρά ο Αντώνης και δυνάμωσε την μουσική.

*πρεπει να μιλήσεις στην γιαγιά σου* έστειλα μήνυμα στον Άρη.

*γιατί το λες αυτό;;" απάντησε.

*κάντο απλώς θα χαρείτε και οι 2* έστειλα και τον κοίταξα.

*Εντάξει* απάντησε και τον είδα ότι ανασήκωσε τους ώμους του.

"Λοιπόν" ξεκίνησε ο Αντώνης.

"Λοιπόν" ειρωνευτήκαμε εγώ και ο Άρης.

"Αρχικά τέρμα οι ειρωνίες, κατά δεύτερον θα είστε οι νονοί του μικρού άρα πρέπει να κανονίσετε τα πάντα" συνέχισε.

"Απορία" είπα στα γρήγορα.

"Λέγε" είπε η φούλα μου.

"Πώς θα τον βγάλετε;;" ρώτησα.