Sana bir adım daha emekledim bu akşam.
Düşüncelerimi işgal edişinden rahatsız değilim.
Sızlamıyor nicedir sol yanım,
Velev ki; durdu sanırsın.
Sana yazarken her zaman bir şeyler yudumlarım.
Çay, kahve, sen.
Sayfalarım kuru kahve izleriyle bir de seninle dolu en fazla.
Sanırsam çay içirtecek kadar değilmişsin.
Bana kalan, son damlayı taşırtmak amaçlı kullanmaktı sanırsam.
Kıyamadım oysa ki, sen beceriksiz kıldın beni.
Yansımanın encamı çok başkaydı.
Ben kıyamadıkça sen astın beni.
Bize, biz olmak lazımdı, çakılırcasına yok olmak değil.
Nasibini, nasibimizi böyle düşüren ne yüce.
Lakin ben ancak biz yapabilirim ikimizi.
Unutmadıysan tabii geçmişi.
Bize, biz yaraşırdı, hâk kılınmak değil.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlık Mesaisi
PoetryKaranlığımdan beri sonsuz maviye ne zaman baksam, gözüm hemen seni arar; şehir ve semtlerimin yoksunluğunda gözlerim dolardı. Oturduğum banktan uyuşmuşca kalkar, sakince kırıklığım boyunca yürür, sonra geceyi biz geçe yalnızlığıma geri dönerim. Ne z...
