BİR RÜYAYDI SENİNLE AŞK

Dur dur dur bakma öle

Sıcacık yatağımın içinde yorganın alt tarafından ürpertici bir soğuğun Ayaklarımın üşüdüğünü fark ettim fark eder etmez ayaklarımın açıldığını gördüm gözlerimi hiç açasım yoktu uykunun çok tatlı bir yerindeydim gözlerimi açıp ayaklarımı örtmek hiç içimden geçmiyordu uykumun bozulucağından üşeniyordum ama ayağımın üşüdüğü içinde zaten uyuyamıyacak her iki türlüde uykum bozulacaktı uykulu bir halde gözlerim yarı açık bir şekilde elimi yorganıma uzattım ama yerinde yoktu yorganımın yarısı aşağıya düşmüş ayaklarım o yüzden açılmış nasıl yattıysam akşam yorganım bilen kendini yere atmış biraz deli yatarım yorganımı halının üstünden aldım geri ait olduğu ayaklarımın üstüne örttüm artık uyumamak için hiç bir engelim yoktu çoktan uykum kaçmıştı daha alarmı kurduğum saate bir saat vardı ve uykum kaçmış bir haldeydim belki o beş dk güzel uykuyu yakalaya bilmek için gözlerimi kapatıp uyumaya devam ettim fakat hem uykulu hemde gözümde bir gram uyku yoktu yatağın içinde bir sağa bir sola dönüp durdum sonra uykum gelmeyince can sıkıntısından yorganı kafamdan çekip yatağın üstünde oturdum otur otur canım sıkılmıştı kalktım yataktan odamdan salona doğru ilerledikten sonra merdivenlerden indim mutfağa gidiyordum ama halen mutfağa neden geldiğim hakkında bir fikrim yoktu en iyisi buzdolabından bir bardak su alıp salona doğru yürümeye başladım suyu içtikten sonra salondaki sehpanın üzerine bıraktım salonda biraz koltuğun üstünde oturduktan Sonra canım tekrar sıkılmıştı ve halen gözümdeki uykunun yarısı bilen halen gelmemişti uykum ve tekrardan salonda koltuğun üstünden kalkıp odama gitmeye karar verdim az önce indiğim merdivenlerden tekrardan odama gitmek için çıktım yatağıma yatsam yine uykum yoktu gelmeyecekti en iyisi balkona çıkıp günün doğuşunu izlemekti gün çoktan doğmak üzereydi üzerime bişey aldıktan sonra balkona sandalyenin üzerine oturup günün doğuşunu izliyordum o büyük dağların üstündeki bulutların arasında görünen turuncu sarımsı ışıkları olan güneş çok güzeldi
Annemin sesi kulağımda çınlıyor gibiydi

Anne Esma sultan : kızım hadi uyan
sen neden burda uyuya kaldın diyerek uyandırmaya çalışıyordu

" Herhalde günün doğuşunu izlerken uyuya kalmıştım o beklediğim gelmeyen uyku gelmişti günün doğuşunu izlerken "

Hayat : anne bugün alarmdan önce uyanınca bidaha uykum gelmeyince bende balkona çıkıp günün doğuşunu izlemeye çıkmıştım ama sonra uyuya kalmışım

Anne Esma sultan : sen hiç böle olmazdın genelde uyuduktan sonra seni kimse yataktan kaldıramaz dı

Hayat : bilmiyorum ama bugün öle oldu

Anne Esma sultan : tamam kızım hadi kalk üşümüşsündür kalk üstünü giyin de kahvaltı hazır kahvaltını yap okula git dedi.

Hayat : Peki anne hemen yüzümü yıkayıp üstümü giyinip geliyorum

Anne Esma sultan : hayat?

Hayat : Efendim anne kızım evin önündeki köpeğin sahibi kimse onunda sahibini arayalım

Hayat : a ben onu unuttum tamamen anne olur kahvaltıdan sonra ilan bastırıp sahibin kim olduğunu buluruz
Üstümü giyinip aşağıya kahvaltıya indim fakat saat çok geç olmuştu okula geç kalıyordum azıma birşeyler alıştırıp ayak üstü çıktım

Anne Esma sultan : Kızım kahvaltını yapmadın daha ama

Hayat : Çok geç kaldım anne okulda yerim bişeyler

Anne Esma sultan : Kızım ya köpek

Hayat : Ben okulda bi ilan bastırın anne sen köpeğe de bi yemek verirmisin

Anne Esma sultan : tabiki veriyim kızım

Hayat : Akşam görüşürüz anne

" Ayakkabılarımı elime alıp yarım yarım yamlak ayağıma giydim bağcaklarımı bağlamaya bile fırsatım yoktu otobüse geç kalıcaktım hızlı hızlı koşmaya başladım otobüs durağı bizim evin altındaki alt sokaktaydı tam durağa varmak üzereydim ki otobüs çoktan duraktaydı benim koştuğumu farkettince otobüsçü durdu ve otobüse binmiştim nefes nefese kalmıştım otobüste herkes bana bakıyordu nefes alıp vermem yerine gelince otobüsün önünden arkaya ilerlemeye başladım bitane de boş yer yoktu otobüste herzamanki gibi yine ayakta gidecektim taki o sese kadar "

Umut : hayat?
Gel burası boş otur

" diye bir ses geldi buda kimdi hemde otobüste sesin nerden geldiğini arıyordum gözlerimle arkadan geliyormuş sonra el salladı hey burdayım diye
umutmuş o seslenen bende kendi kendime buda kimdi diye içim içimi yiyordum "

Umut : Günaydın hayat

Hayat : Sanada gunaydin umut

Umut : Neden koşuyordun hayat nefes nefese kalmışsın bide

Hayat : Otobüse yetişe bilmek için koşuyordum

Umut: okulamı gidiyorsun

Hayat: evet dedim

Umut : Benim ilk dersim boş istersen biyerde oturup çay içelim

Hayat : Fakat kusura bakma umut benim ilk dersim dolu derse gidicem

Umut : peki öyleyse bende kendim içerim otobüsten inip

" okulun bahçesine doğru ilerledikten "

Umut : hayat ben burdan gidiyim ilk ders boş olunca bi kafede oturup çay içecem dedi

Hayat: tamam öyleyse umut görüşürüz sonra

Umut : o zaman ders bitince teneffüste bekliyorum

Hayat : söz vermiyeyim ama bakarız umut ben geç kaldım görüşürüz by.