”Dus als jullie allemaal nou eens jullie ogen zouden gebruiken en wat beter jullie best zouden doen hebben we een nog grotere kans om Ravenklauw te verslaan zometeen!” Jasper was aan het ijsberen door de kleedkamer van Griffoendor. Het was een paar minuten voor de wedstrijd tegen Ravenklauw zou beginnen en Jasper was fanatiek zoals altijd. Al hadden ze weinig te verliezen. Ze hadden van Zwaderich gewonnen en Zwaderich had van Huffelpuff verloren dus als zij van Huffelpuf zouden winnen en Ravenklauw zou van Zwaderich verliezen hadden ze de cup. Dus of ze nou zouden winnen of niet vandaag, ze hadden nog steeds kans om de cup te pakken maar verliezen stond niet in Jaspers woordenboek. Kyle en Dane wisselde even een blik van verstandshouding met elkaar uit en rolde met hun ogen toen het fluitje van Madame Hooch door Jasper’s gezanik heen kwam en ze allemaal overeind kwamen. “Goed. Succes jongens en laten we ze aanpakken. Kyle, Dane, ik weet dat Chanelle Cooper een vriendin van jullie is en hoe knap ze ook is het maakte me geen reet uit schop haar van haar bezem als het nodig is! Ze is een verdraaid goede Jager.” “Twijfel je aan mij Jaz?” vroeg Kyle met een plagerige grijns “Ik twijfel eraan of je haar wel pijn durft te doen.” “Haar pijn doen is niet nodig. Ik denk dat Revius ons dan nog meer pijn zal doen maar je weet dat we er alles aan doen om te winnen zelfs al betekend dat, dat we een beuker op Chanelle af moeten sturen.” zei Dane die Jaz een klap op zijn schouder gaf, z’n bezem over zijn eigen schouder heen hees en bij de rest van het team ging staan. Kyle lachte en ging op zijn eigen plek staan waarna hij Jasper langs hem heen zag schieten en hen voor ging het veld op. Alle afdelingen waren aanwezig net als altijd, Zwaderich koos natuurlijk de kant van Ravenklauw, schokkend, en de Huffelpuffs waren in dit opzicht neutraal en wilde gewoon een goed potje Zwerkbal zien. Madame Hooch stond midden op het veld en keek toe hoe de twee teams naar haar toe kamen gelopen. Chanelle was de aanvoerder van het team van Ravenklauw en keek Jasper met een duivelse grijns aan voor ze hem een hand gaf. Jasper knikte kort en liet Chanelle snel weer los waarna ze allemaal hun plaatsen innamen en Madame Hooch de snaai losliet. Vanuit zijn ooghoeken zag Kyle dat Danny hun zoeker, de snaai volgde met zijn ogen maar hij was hem al snel kwijt net als de zoeker van Ravenklauw zelf, Cho Chang.
De wedstrijd ging officieel van start en Griffoendor begon lekker door binnen 10 minuten al 30 punten voor te staan op Ravenklauw. Kyle grijnsde in het voorbijgaan nadat hij had gescoord naar Chanelle die niet blij leek te zijn. Ravenklauw maakte een mooie comeback door 2x achter elkaar te scoren en Jasper brulde neidig tegen Dane dat hij een beuker op Chanelle af moest sturen. Dane deed maar net of hij het niet had gehoord maar vloog wel ‘per ongeluk’ tegen een andere jager op die half van haar bezem gleed en de slurk kwijt raakte die Kyle opving. Zo ging het een tijdje op en af voor beiden teams tot Kyle, Danny ineens een duikvlucht zag inzetten. Chang lag vlak achter hem plat op haar bezem en probeerde uit alle macht haar bezem sneller te laten gaan, Danny trok op, achter de snaai aan en Chang’s bezem kon die van Danny bij lange na niet bijbenen. Het waren nog enkele zenuwslopende seconden tot Danny triomphantelijk zijn vuist omhoog hield met de snaai erin. Het vak van Griffoendor barste lost en het team botste hard tegen elkaar op toen ze elkaar mid-air ontmoette. “Geweldig gedaan!” brulde Jasper vrolijk. Nog maar 1 wedstrijd tegen Huffelpuf en als ze die zouden winnen hadden ze de cup. Het hing echter meer af van wat Huffelpuf zou doen tegen Ravenklauw zelf.
”Gefeliciteerd jongens.” Kyle en Dane keken beiden om toen ze waren geland en Chanelle kwam naar hen toe gelopen met een droge glimlach op haar gezicht. Revius vlak achter haar die teleurgesteld zijn hoofd schudde. “Goed gespeeld Chan. Het was een close call.” zei Dane vrolijk “Je begrijpt toch wel dat jullie hebben gewonnen omdat ik het zielig vond om jullie van je bezems te slaan he?” Chanelle had haar handen in haar zij gezet en keek de beiden jongens aan alsof dat overduidelijk was geweest “Nee echt niet. Wij hebben gewonnen omdat we beter zijn.” Chanelle rolde met haar ogen en keek Dane aan “Wacht maar Lupos.” zei ze samenzweerderig en ze draaide zich om en voegde zich met Revius bij haar teamgenoten.
Na het omkleden gingen ze naar de leerlingenkamer om een feestje te bouwen. Kyle en Selene hadden zich een beetje afzijdig gehouden. Stoker was ook in de leerlingenkamer ergens ver weg van de feestende Griffoendors en wierp elke keer dodelijke blikken naar Selene en Kyle die hem strak negeerde en net deden of hij niet bestond. “Als blikken konden doden.” mompelde Luthien die bij Selene en Kyle plofte. Kyle keek haar aan met een opgetrokken wenkbrauw “Wie?” vroeg hij droogjes alsof hij niet wist over wie Luth het had. “Stoker.” “Nogmaals...wie?” Selene lachtte en Luthien rolde met haar ogen maar kon een grijns niet onderdrukken “De debiel die jij van de week had omgetoverd tot het hoopje slijm dat hij eigenlijk is.” “Aaah! Die. Kijk zeg dat dan meteen dan weet ik tenminste over welke debiel we het hebben.” zei Kyle die een slok boterbier nam en zijn ogen langs Stoker liet flitsen die snel zijn blik van hen afweek. Luthien grinnikte “Ik zal het onthouden voor de volgende keer als we het weer over hem hebben.” Selene kreunde “Moeten we het dan nog eens over hem hebben?” vroeg ze zuchtend. Luthien haalde haar schouders op “Hopelijk niet maar wie weet doet hij binnenkort weer iets achterlijks om Kyle boos te maken en hebben wij weer wat om te lachen.” “Hee, waarom om mij boos te maken? Wie weet pakt hij volgende keer Dane of jou wel.” Luthien keek hem even emotieloos aan en schaterde het toen uit van het lachen waardoor enkele leerlingen in de leerlingenkamer die vlakbij haar zaten verschrikt opkeken. “Oh hij pakt mij niet neefje geloof me.” zei ze nadat ze was uitgelachen. Het idee dat Stoker achter haar aan zou komen was al ronduit belachelijk. “En hoezo dat?” “Denk je dat Sirius of mijn vader hem heel laat als ze erachter komen dat hij iets probeerdt? Sirius scheurt hem aan stukken en mijn vader vergiftigd hem gewoon heel subtiel tijdens een toverdrank les met de smoes ‘oh hij zal zijn toverdrank wel hebben verprutst.’ niemand zal daar raar van opkijken want hij is echt bedroevend slecht in toverdranken.” Kyle en Selene schoten in de lach toen ze zich voorstelde hoe Severus heel ‘subtiel’ een beetje gif in Stoker zijn ketel zou doen, hem dan zou dwingen het op te drinken om te kijken of het goed gebrouwen was, en dan als Stoker half dood op de grond zou liggen te stikken zou Severus waarschijnlijk op zijn gemakje tegen een andere student zeggen dat die madame Plijster maar even moest halen omdat er een lag te stikken in zijn eigen kwijl om vervolgens droog terug te lopen naar zijn bureau en een D bij Stoker zijn naam zetten. “Een geboren D.” mompelde Selene en Kyle proestte het uit “Bedoel je niet Z?” “Z?” vroeg Selene die haar hoofd met een grijns wegdraaide van Kyle om naar Luthien te kijken “Zwakzinnig.” ze schoten alle drie in de lach en het duurde niet lang voor Dane en Amber naar hen toe kwam om te kijken wat er zo hilarisch was en de rest van de avond vermaakte ze zich met het beledigen en belachelijk maken van Stoker en andere idioten op Zweinstein.

Bleed ForeverWhere stories live. Discover now