Bad boy likes his shirt on me

Κεφάλαιο πρώτο

"Κάθριν σε παρακαλώ πολύ , είναι ασήκωτο "
Η μαμά μου φωνάζει με δυσκολία και σηκώνω το κεφάλι μου από το κινητό μου .
Μασάω την τσίχλα μου εκνευρισμένη και βάζω την συσκευή στην πίσω τσέπη σηκώνοντας το βάρος μου από το καπό του αυτοκινήτου .

"Έχε χάρη που είσαι η μαμά μου και σε αγαπώ πολύ "
Χαμογελάω και σηκώνω την κούτα μαζί της .
Της είχα πει ότι δεν πρόκειται να βοηθήσω σε οτιδήποτε αφορά την μετακόμιση , με πήρε με το ζόρι από την Αλαμπάμα και με έφερε στην Φλόριντα.

Ο πατέρας μου ήταν λίγο ζωηρούλης με την γραμματέα του και αυτό μας έφερε ως εδώ , να μην τα πολυλογώ ,η μητέρα μου ήθελε να του κάνει έκπληξη την ημέρα που είχαν επέτειο και πήγε από το γραφείο .
Τα υπόλοιπα νομίζω πως δεν χρειάζονται ανάλυση .

Από εκείνη την ημέρα δεν ήθελε να τον βλέπει μπροστά της και φυσικά να ζει και στο ίδιο μέρος μαζί του .

Οπότε πήρε με το έτσι θέλω εμένα και τον μικρό μου αδελφό και μας έφερε στην Φλόριντα .

Η αλήθεια είναι πως τη δικαιολογώ λιγάκι γιατί ούτε εγώ θα το άντεχα αυτό , απλά εχω στεναχωρηθεί που έχω φύγει από την Αλαμπάμα αυτό είναι όλο .

"Μικρέ τα πράγματα σου , έλα σήκω "

Φωνάζω στον αδελφό μου που είναι ακόμα στο αυτοκίνητο και παίζει με το κινητό του .
Ο Στίβεν είναι μόλις 10 χρόνων και ξέρει το πως να μου βγάζει τον χειρότερο μου εαυτό .
Είναι μεγάλο πειραχτήρι.

Με γράφει . Ξέρει πόσο με ενοχλεί όταν με αγνοεί .

"Γαμώτο Στίβεν "
Προχωράω νευριασμένη και ανοίγοντας την πόρτα του αυτοκίνητου αρπάζω το κινητό από τα χέρια του .

"ΕΙ ! Έπαιζα "
"Δεν με ενδιαφέρει έλα να πάρεις τις κούτες του δωματίου σου , δεν είσαι πια μικρό παιδί "

Τον τσιμπάω για να τον πειράξω και εκείνος μου βγάζει την γλώσσα .
Βγαίνει από το αυτοκίνητο και κοπανώντας το πόδι του στο έδαφος με θυμό , αρπάζει  την κούτα με τα αυτοκινητάκια του και ανεβαίνει πάνω .

"Αν βρω το μεγάλο δωμάτιο πρώτος το παίρνω "

Μου φωνάζει απο τις σκάλες και γουρλώνω τα μάτια μου , αμέσως αρχίζω να τρέχω προς τα πάνω .

"Σε καμία περίπτωση μικρέ "

***