Weet je, er zijn vandaag echt veel dingen gepubliceerd 😂 hier is ie dan, mijn survivalwriterlover eerste stukje van meer dan 10 woorden.
Zianne p.o.v.
De volgende dag, s'avonds in het theater.
Ik zit te wachten. Mijn viool staat naast me en ik check wattpad. 'Hey, nichtenkind,' zegt een bekende stem. Ik kijk op. 'Hey, Q.' Ze komt naast me zitten. 'Weet je wel hoe bezorgt we waren? Oma was helemaal aan het gek worden. Je moeder heeft je wel een stuk of 50 keer proberen te bellen. Ik was ongerust, Z,' geeft ze me de preek waar ik op hoopte dat ze dat niet deed. 'I know... Ik heb vrijdag nog gemeld dat ik naar iemand toe was-'
'Wie?'
'Mees...'
'Je bedoelt die jongen die zoveel "wie is de mol?" Op wattpad heeft?'
'En "wie is de moordenaar?" En "expeditie robinson",' voeg ik toe. 'Je bent daar de hele nacht geweest?' vraagt ze verbaast. Ik knik, maar duf haar niet aan te kijken. 'Hebben jullie..?' Ik kijk haar geschrokken aan. 'Nee, Q, wat denk je wel niet van me?'
'Sorry... Maar je zei toch...?' Ik zucht. 'Jaa... He is kind of cute.' Q grinnikt.
'Hi.' Er komt een meisje naast ons staan met een cello op haar rug. 'Wie is er schattig?' lacht ze. 'Iemand,' zucht ik, pak mn viool uit en zorg dat alles klaar staat voor de repetitie van het orkest.
'Je hebt nog steeds niet gezegd wie,' zegt de celliste na de repetitie. Het ging vreselijk. Ik moest steeds denken aan... 'Zianne?' Ik word rood. 'Iemand, dat zei ik toch?' Ik loop naar m'n nicht en oma toe. Daar pak ik mijn viool in. 'Zameesa,' zegt Q. 'Wat?' fronst de celliste. Q knikt naar mij. 'Shipping,' maakt ze duidelijk. 'Wat is dat nou weer?' vraagt mijn oma. Ik doe mijn jas aan. 'Laat maar zitten, oma,' zeg ik en doe mijn viool op mijn rug.
'Wat zit je me nou aan te staren?' Q en ik fietsen wat voor uit. 'Gewoon.' We fietsen verder. Als we na een tijdje voor haar huis staan zegt ze voor ze naar binnen gaat. 'You in love, Sweety.' Ik grinnik. 'Maybe.'
Nog snel voor mijn moeder boven komt kijk ik op app.
Diede - 'Zie ik je morgen op school?'
Ik app terug.
Ik - 'Tuurlijk!'
Diede - 'Mooi, kan je morgen na school ook?'
Ik - 'voor zo er ik weet... Ja, hoezo?'
Diede - 'dan zie ik je morgen, Welterusten.'
Ik - 'ben half 5 uit, laatste uur kunst... Welterusten'
Mm... Raar, meestal is hij nooit zo serieus.... Nog snel stuur ik een welterusten naar Meesje en ga dan ook slapen.
He he, ben best trots op mezelf nu. - Zianne
