Πρόλογος.

85 13 2
                                    

"Ούτε να πεθάνω θέλω ούτε και να γιατρευτώ, θέλω απλώς να βολευτώ στη καταστροφή μου." - Unknown

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ουρλιάζω. Νιώθω το κάψιμο στον λαιμό μου και τον πόνο στο κεφάλι μου. Ξύπνα. Νιώθω δύο χέρια να με ταρακουνούν. Βοήθεια... Κάνε το να σταματήσει. Δεν μπορώ να σταματήσω...
" Εμίλια " η φωνή της μητέρας μου ακούγεται από μακριά, σαν να μου μιλάει μέσα από τούνελ. Μαμά βοήθησε με. Νιώθω το κεφάλι μου να γίνεται ελαφρύ και σύντομα ο οξύς πόνος στον λαιμό μου σταματά και αντικαθιστά το απόλυτο κενό. Πυκνό μαύρο χρώμα με περιτριγυρίζει και πρίν ξυπνήσω για τα καλά άκουσα μια φωνή.
" Εμίλια " και δεν ήταν της μητέρας μου.

~~~~~~~~~~~~~~~~

Γειααα σας!
Είμαι τόσο ενθουσιασμένη δεν μπορείτε να φανταστείτε!

Ελπίζω να σας κέντρισε το ενδιαφέρον γιατί έχω μεγάλα σχέδια για αυτή την ιστορία. Την οποία είχα ξανά ανεβάσει και μετά κατέβασα λόγο μπακ άουτ του γραπτού μου λόγου. Επιστροφή λοιπόν δυναμικά και με θετική διάθεση για τη συνέχεια των ιστοριών που άρχισα και άφησα.

Αντιός αμίγγος τα λέμε σύντομα, i hope. Χχ

What I See | h.s Where stories live. Discover now