Remember/Calum Hood

•1•

Calum:Kimsin?Yanlış numaraya mesaj attın

------------------
Amelia:Sen Calum değil misin yoksa?

Calum:Kimsin?

Amelia:Adım A ile başlıyor.

Calum:Peki adı A ile başlayan kız,adını söyleyecek misin yoksa siktiri basar gibi engeli basayım mı?

Amelia:Sakin ol Bay Burun,adım kısaca A.

Calum:Ov birileri Pretty little liars'ı fazla kaçırmışsa benziyor.

Amelia:Ah,hadi ama Calum.Geçen seneye kadar sende izliyordun.

Calum:Gerçekten bu tuhaflaşmaya başladı.Geçen sene ne bok yediğimi nereden biliyorsun sen?

Amelia:Aslında sana yazmam saçmaydı.Özür dilerim.

(Bilinmeyen numara çevrimdışı)

Calum:Cidden mi?Filmin ortasında reklam veren gıcık kanallara benziyorsun.

(Bilinmeyen numara çevrimiçi)

Amelia:Benzetmene sokayım.

Calum:İpucu veremez misin?Mesela,seninle tanışıyor muyuz?

Amelia:Tanışıyorduk.

Calum:-duk?Nasıl yani kavga falan mı ettik?

Amelia:Hayır.Zaten çok eskiydi.

Calum:Yoksa sen ortaokuldan sümüklü Adriana mısın?!

Amelia:Hayır.

Calum:Oh,tamam.

Amelia:Şimdi şöyle anlatayım.(Bu bir ipucu)Hastalıklının tekiydim ve seni seviyordum.

Calum:Peki.Sevme kısmı pek ipucuna girmedi çünkü beni seven bir çok kız var ve aralarından seni bulmam biraz zor olabilir ;)

Amelia:Pis egoist.

Calum:Biliyorum.Bu arada hastalıktan kastın ne?

Amelia:Ruhsal acılarım fiziksel acılarımdan daha çok acıtmaya başladı.Bende buna katlanamaz hale geldim.

-------------------

Çevrimdışı oldum ve yatağıma uzanıp onu düşündüm.Acaba benim kim olduğumu öğrenince ne yapacaktı?Yaz tatilinin bitmesine 4 gün kalmıştı sonuçta.Ortaokuldan beri evde ders gördüğümden dolayı onu hiç görememiştim.Arada sırada sokağın sonundaki evine giderken görüyordum sadece.Arada bir bizim eve bakar ve sessizce evine giderdi.4 gün sonra onunla aynı sınıfta olacaktım.Onunla konuşmayı çok istiyordum fakat olmuyordu.Evden çıkamıyordum.İyileşmiştim fakat kaç yıldır burada tıkılı kalmıştım ve insanların arasına karışmaya çekiniyordum.Yani tabii ki dışarı çıkıyordum ama,eskisi gibi değildi.Hiç bir şey eskisi gibi değildi.

Bir an için gelen cesaretle aşağı kata indim ve balkona çıktım.Peki,bu biraz saçma olmuştu.Oflayarak içeri girdim ve uyuşuk uyuşuk yatağıma gittim.Galiba bu gidişle okula gitmeyede cesaret edemeyecektim.Pencereden umutsuzca  bakmaya başladım.Calum,karşıdan karşıya geçiyordu.Benim olduğum pencereye doğru baktığında bi an bakıştık bir salise sonra pencerenin altına doğru eğildim ve onun gitmesini bekledim.