Συζητηση μεσω τηλεφωνου Χ- Μωρο μου; Α- Ωχ...τι θελεις; Χ- Σαν τι να θελω ρε μωρο μου; Α- Χαρουλη δεν γεννηθηκα χθες...πολλες γλυκες εδω και ενα μισαωρο...πες μου σε παρακαλω μη γινουμε απο δυο χωρια... Χ- Καλα...λοιπον... Α- Χα! Το ξερα! Χ- Ναι , ναι μπραβω...να συνεχισω ; Α- Και δε συνεχιζεις... Χ- Λοιπον...θες να γνωρισεις την παρεα μου; Α- Τ-τ-την π-ποια σου; Χ- Την παρεα μου ρε μωρο μου... Α- Εε...υποθετω...οκ..; Χ- Ωραια , τους εχω πει ηδη καποια πραματα για σενα! Στις εφτα να σαι ετοιμη , φορα κατι απλο! Α- Μα...τι..; Αλλα απαντηση δεν πηρε...ο καλος της της το χε κλεισει στα μουτρα αφηνοντας στην σαστισμενη να κοιταει το τηλεφωνο...Μολις συνηλθε κοιταξε την ωρε και συνειδητοποιησε πως ηταν εξι..." Τι θεμα εχει αυτο το παιδι με τα ραντεβου τελευταιας στιγμης ακομα να καταλαβω..." συλλογιστηκε σιγανα και πηγε προς την ντουλαπα ελαφρως σοκαρισμενη..."Απλο...απλο..απλο! Βρηκα!"
"Απλο και ομορφο...σωστα; Σωστα.."Τι ωρα πηγε;"....Η επομενη ωρα κυλησε γρηγορα , μιας που η Αυγη μας , απο τον αγχος της να ναι ολα στην εν τελεια δεν ειχε κατσει κατω στιγμη... Ειχε κατορθωσει αυτο που κανενα αλλο κοριτσι της ηλικιας της δεν ειχε καταφερει...Μεσα σε 20 λεπτα 45 κλασματα και αλλες μικροτερες μοναδες του λεπτου , ειχε καταφερει να τελειωσει με μαλλι , μακιγιαζ , να ντυθει , να πιασει την κουβεντα στα ντουβαρια , και να κατσει στο κρεβατι ενω συζητουσε με τον εαυτο της τα συμπτωματα της μαλακινσης.....
Ευτυχως , για αυτην και για μας , ο πριγκιπας της με την πανοπλια ειχε ερθει πιο νωρις να την παρει , προκειμενου να μην αργησουν , ηθελε βλεπετε να κανει εντυπωση τρομαρα του...Ξεφευγω λιγο απο το θεμα ή ειναι μονο η ιδεα μου;
Εν πασει περιπτωσει... Η πολυαγαπημενη μας Αυγη , αφου σταυρωκοπηθηκε τρεις φορες , εφτυσε στον κορφο της τεσσερις και εκανε πεντε κυκλους γυρω απο τον εαυτο της , βγηκε επιτελους απο το κατωφλι της πορτας. Η μανα της , που εκεινη τη στιγμη βρισκοταν στο σαλονι , την ειδε , και αφου αναρωτηθηκε τι πηγε λαθος καθως τη μεγαλωνε , κατευθηνθηκε στην κουζινα να φτιαξει σουτζουκακια για αυριο...
Για την Αυγη η μερα αυτη ηταν σημαντικη...δεν της αρεσε που ηταν μαζι κρυφα και σιγουρα το να τη συστησει σε φιλους του ηταν ενα πολυ μεγαλο βημα και για τους δυο! Βεβαια , ενα πραγμα που την προβληματιζε , ηταν οτι ο Χαρης , δεν της ειχε πει ποτε , τιποτα για τους φιλους του...
Φτασανε σε ενα παρκακι πεντε λεπτα αργοτερα και εντοπισαν σχεδον αμεσως μια παρεα παιδιων να καθεται στο γρασιδι και να γελα δυνατα. Η Αυγη καταλαβε αμεσως πως αυτοι ηγαν ,.μιας που το προσωπο του Χαρη φανηκε να αλλαζει μολις τους ειδε. Ενα χαμογελο ειχε χαρακτει στο προσωπο του. Αυτο ομως που δεν περιμενε να δει η Αυγη , ητανε μαζι με τα αγορια , δυο κοπελες , οι οποιες φαινοταν να χουν πολυ "στενες" σχεσεις με το αγορι της. Δεν της αρεσε αυτο...
Ο Χαρης απο την αλλη ,.το μονο που εκανε ητανε να τη συστησει στα παιδια και μετα να κατσει και να πιασει την κουβεντα με τα κοριτσια... η Αυγη ειχε μεινει μονη με ενα ματσο αγορια που ειχαν καταλαβει τη μαλακια που ειχε κανει ο φιλος τους και προσπαθουσαν να μπαλωσουν την κατασταση κανοντας την να νιωσει λιγοτερο αβολα...
Δε βοηθουσαν πολυ. Αλλα ηταν μια παρηγορια...Οσο εβλεπε εκεινη την ξανθια να του μιλαει , της ερχοταν να παει να την βουτηξει απο την τρεσα και...αλλα κρατιοταν...ειχε συμπαθει ομως πολυ τα αγορια...ο Αρης , ο Λουκας , ο Γιαννης , ο Αλκης και ο κολλητος του Χαρη , ο Στελιος. Ηταν ολοι πολυ ευγενικοι μαζι της και την εκαναν συνεχως να γελαει. Καποια στιγμη ομως μην αντεχοντας να βλεπει αλλο το αγορι της να την αγνοει , αποφασισε να φυγει , χαιρετησε τα αγορια , εκτος του Χαρη , και εφυγε ηρεμα , μονη της....
Εκεινος δεν ειχε καταλαβει τιποτα, και αυτον την τρελαινε ακομα περισσοτερο. Δε μπορουσε να το καταλαβει ή μαλλον , να το χωνεψει...
Τα βηματα της την οδηγησαν στην σχολη χορου της, αφου βρηκε μια αιθουσα , κλειστηκε , και εβαλε ενα τραγουδι που θα την αφηνε να ταξιδεψει καπου μακρια απο εναν κοσμο γεματο απογοητευσεις και αυταπατες. Και ετσι εκλεισε τα ματια και απλα, χορεψε...
