Cızlamın Ardı

Merhaba-

Burada hala birileri var mı, bilemiyorum. Ama bir şeyler dolandırıp gideceğim.

İlk bölümü yayınlarken ne kadar zorlandıysam ki hesabın tanıtım bölümünde yeteri kadar açık seçik bellidir; şu an zilyon kat zorlanıyorum. Sadece biraz heyecan eksik. Onu da şuramda çöreklenen burukluk bastırıyor sanırım.

Sanırım çünkü ne hissettiğimi bilmiyorum. Bu siteyi asla sevmedim. Asla bu sitede olmak istemedim. Bırakın C.A'nı, uyduruktan bir cümlemin dahi burada olmasını istemedim. Her şey bir sözden ibaretti başta. Ben öylesine bir hikaye yazıp daha yarısına gelmeden kaldırıp atmıştım. Sonra içimde bir yerde C.A'nın sancısı doğdu. Ve Büşra'ya hangi akılla verdiğimi hatırlamadığım bir söz verirken buldum kendimi. Her bölüm kaldırmak için kendimle savaştım. Ama söz ya hani, ağızdan bir kere.

Kötü mü oldu, asla. Burada böylesine müthiş okuyucular edineceğimi hiç düşünmedim. Ki ben yazarken okunma yüzdeleriyle ilgilenen bi kadın olmadım hiç. Elbet az çok fark etmeksizin okunurdu, okundu da. Otuz bini geçtik. Ama bu kitle, C.A'na en az benim kadar kanayan sizler yani, canımın ötesi oldunuz. O yüzden o ilk zamanlarda ki gibi midem bulanarak bakmıyorum buraya.

Aslında uzun, çok uzun bir teşekkür yazısı yazacaktım. Teşekkür istemeyenlerden, haberi olmayanlara kadar. Tek tek. Hepinize. Hatta destek olanlar ve en başından bu yana beni nasıl gaza getirdiklerini bilmeyen o kösteklere dahi. Ama bunu C.A kitap oluncaya erteledim.

Çok zor satırlardan geçtik biz. Yutkunmadan okunmayan cümleleri noktaladık. Size söylemek istediğim çok şey var. Sadece kitap olunca Emre'nin sahnelerini daha çok okuyacağınızın ve sırf ulan bi gün kitap olur kurguyu keseyim diyerek yarım bıraktığım (kasetler-meyus-şule-müjde vb.- cümleleri orada tamamlayacağımın garantisi veriyorum.

İsmi lazım değil siz de bilirsiniz, bazı yayınevlerinin burada olan, siteyi sevmeme asıl neden olan hikayeleri (?) çıkarttığı gibi piyasaya, çıkarmayacağım bu kitabı. Buradan hiçbir teklif almamamdan bu yüzden gurur duyuyorum. Ben editörle konuştum ki daha çok konuşuruz. Annem geçen gün gizli saklı arkadaşına ''Gerekirse alyansımı satar yine çıkartırım kitabı.'' dedi. Yani, ben asla ne kendime ne bu kitaba ne size zamanında bolca salladığım edebiyata saygısızlıkları yapmayacağım. Sırf atlamak için piyasaya, kimsenin parası için çalışmayacağım. Satış rakamlarını hesaplamayacağım okundu mu diye içim içimi yemeden. Çünkü bu kitap benden bile önce sizindir. Ve biz neyi nasıl hangi yollarla hakkediyorsak Allah'ın izniyle öyle olacak.

 Benim elimin, sizin gözünüzün emeğini o edebiyatı para sanan itlere yedirmeyeceğim.

Kitabı kaldırdım. (Umarım becerebilmişimdir hkjhjjh)

Seneye raflarda ve inşallah kitap günlerinde buluşmak umuduyla. Dualarınızı eksik etmeyin.

Sevgi, saygı ve hasretle,

Sevde AYDIN.