Giriş

2.3K 77 9
                                    

Ellerimi uzatsam dokunabileceğim kadar yakınımda ama ellerimi uzatırsam yanıp kül olacağımı biliyorum. Onun için yanmaya değer deyip ellerimi her uzattığım da avuçlarım boşlukta asılı kalıyor yanıklarmin acısıyla bir başıma kalıyorum. Her seferinde bir öncekinden daha yalnız daha kırılmış belki paramparça... Bunu bile bile hâlâ ona ulaşmaya çalışmam ne acı...

Bütün heybetiyle yanı başımdayken gözlerindeki uzaklık... Nefesini yanımda hissediyorken bile aramıza milyonlarca kilometre uzaklık katan gözleri. O ateşti ama ben su değildim işte. Başaramamıştım onun ruhundaki yangını söndürüp kalbindeki yerimi almayı. Küçük mahallemizin ağır abisi herkesi kalbine sığdırırken bir beni fazla görmüştü kalbine. Fazlalıktim belkide. Gözlerimden firar eden yaşları sildim. Ruhumu yakan o ateşi kalbime hapsettim. Zayıflıklarımı , acılarımı kahvelerimin derinliğine gizledim , uzun kirpiklerimle örttüm üstünü bir kez daha. Her zaman ki gülümsememi takınıp yüzüme çıktım odamdan. Mutfağa geçince belinde meşhur çiçekli önlüğuyle annemi gördüm , beni terketmeyen tek varlığımı.

Bir saat önce Asya ile konuşmuştuk parkta buluşacaktık. Onu haber verecektim. inşallah yardım et diye tutturmaz da rahatça çıkardım. Kapıya doğru koşarken bağırdım

- Ben çıkıyorum anne Asya'larla parkta buluşacağız.

- Kaç yine kaç eşek sıpası seniii. Yardım etmemek için kaçıyorum demiyordaaa buluşacağız diyor.

- Bende seni seviyorum sultanım.
Gülerek merdivenleri iner Damla başı önünde hızlı hızlı yürürken çarptığı sert gövdeyle durur her ne kadar başını kaldırdığında açık yeşillerle buluşmak istesede gözleri onun olmadığını bilerek içinde dışarı yansıtmadığı burukluguyla gülümseyerek kaldırır başını

- Sen miydin Mehmet abi kusura bakma fark etmedim.

- Yine dalmışsın bakıyorum ne düşünüyorsun öyle kara kara ?

- Yok be Mehmet abi kızlarla buluşacağız da onlara yetişmeye çalışıyorum şimdi bekletirsem Asya çok kızar biliyorsun onu.

Mehmet gülerek
- Tutmayayim o zaman seni bekletme kızları

- Görüşürüz Mehmet abi

Gülerek arkasını döner Damla yürümeye devam eder sırtını delen sinirli bir çift yeşili ardında bıraktığını bilmeden...

bu benim wattpaddeki ilk hikayem eğer begenilirse devam etmeyi düşünüyorum lütfen yorumlarınızı eksik etmeyin en kısa zamandan ilk bölümle görüşmek üzere :*

Mahallenin Delikanlısı-AltemurHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin