Lavaboyu bulmuştum. Hemen içeri girdim. Elimi yüzümü yıkayıp toparlanmaya çalıştım. Biraz daha iyiyim diyip aşağı indim. Burak yanıma yaklaştı. "daha iyimisin" evet anlamında başımı salladım. "istersen aileni araya bilirsin merak etmişlerdir" ah ne kadar hatalı bir cümleydi acaba benim evde olmadığımdan haberleri varmıdırki boş verdim. Arasam bile takmazlardı ki zaten "sonra ararım dedim" ve beraber masaya oturduk. Normalde hiç böyle yapmazdım tanımadığım birisinin sofrasına oturmazdım. Ama çok açtım. Oturdum yemeye başladım. Karşımda beni izliyordu. Utandım kaşığı bıraktım. "pardon yiyebilirmiyim sormadan başladım.."
"bana tatlı bir tebessüm attı ve tabikide bu yemeği senin için hazırladım "dedi ben başımı öne eğdim ve kaşığımı aldım kaldığım yerden devam ettim. Oda başladı. Beraber çıt çıkarmadan yedik. Sesizliği bozan o oldu" söyle bakalım uyuyan güzel o ıssız yerde ne işin vardı? " ben buna cevap vermek istedim ama ağzımdaki yemek.. yuttum ve cevap verdim" ben eve gidiodum yani keyfimden deil. Ben sakin sakin ilerlerken kolumdan o serseri tuttu sonrası malum işte " sözümü bitirdikten sonra yemeğime devam ettim" neyse bidahakine daha dikkatli ol herzaman ben olmam"diyip hain bi bakış attı. Fikrimi deştirmedim hala egois birisiydi...
YOU ARE READING
HAYALİMDEKİ AŞK
Romanceher genç kızın olduğu gibi herkezin bir tanışma hayali vardır gece gündüz şarkılarla düşlediği o güzel karşılaşma benimde hayalim ve olanlar bu sayfalarda...
