Wet Link

WL 1

Noon kasing anim na taon ako, umakyat din ako sa puno na ito ng naka-bestida. Pagtalon ko, sumabit ang bestida ko kaya para akong eroplanong kakawag-kawag. Tuwang-tuwa ako dahil para kong lumilipad pero nabagot din dahil ilang minuto rin akong nakasabit at hindi makaalis. Buti at nakita ako ni Abuelo kaya kinuha niya ko sa pagkakasabit. Mula naman noon pinagbawalan akong umakyat sa puno ng aking Abuela.

Pero dahil masaya ako pag nasa taas ng punong bayabas, hindi nila ako mapigilan.

"At wala ka pangsuot na bra. Tingnan mo't bakat na bakat 'yan mga munggo mo." Sinimangutan ko si Yaya. Munggo talaga eh! Basang-basa kasi ang suot kong t-shirt. May maliit na bundok naman ako ng tralala ah! Hindi nga lang kasing tayog ng Mt. Apo.

"Inggit ka lang po! Ba't hindi n'yo po kaya alisin 'yan kapote n'yo nang tuluyan na pong mahiya ang munggo ko sa mala-susong kalabaw mo pong dede." Tinawanan ko nang malakas ang Yaya ko.

"Aba! Kanino mo natutunan ang kapilyahan na 'yan?" Pinandilatan niya ko ng mata.

At napa-aray ako dahil kinurot niya ko sa singit ko. "Aray ko po! Ya, tama na po! Narinig ko po kay Miss Minchin na parang suso ng kalabaw ang dibdib n'yo kasi daw po lawlaw na sa taba n'yo."

"Sinasabi ko na nga ba walang itinuturong mabuti sa'yo ang gurang na Titser mo. Buti't pinaalis na siya ng Abuelo mo!" Tinulungan kong mamulot nang hinog na bayabas si Yaya. Alam ko hindi sila magkasundo ng guro ko na 'yon. Ewan ko kung bakit.

"Sino po nga po pala ang bisita natin?" naalala kong itanong.  Minsan lang kasi kami magkaroon ng bisita dito sa isla.

Isang pribadong isla ito na pagmamay-ari nina Abuelo. Maliit lang ang isla na ito. Madalas nga ay nililibot ko itong palangoy.  Dito na ako lumaki at nagka-isip. Sina Abuelo, Abuela at Yaya lang ang kasama ko dati.

Namatay na si Abuela tatlong taon na ang nakakaraan, pagkatapos kong mag-desi-otso. Atake daw sa puso. Kaya ngayon sina Abuelo at Yaya lang ang kasama ko at saka ang mga guro ko sa kursong aking kinukuha.

Business Administration. Actually, katatapos ko lang at si Miss Minchin ang huli kong guro na dating dean at kaibigan ni Abuelo sa isang Open University na nag-offer ng distant studies. Para ito sa mga tulad kong estudiyanteng hindi nag-aaral o makapag-aral nang normal.

"Lawyer daw ng Abuelo mo. Kaya doon ka dumaan sa likod at magbihis ka muna. Hala, sige na at baka naiinip na ang Abuelo mo." Iniwan ko si Yaya at sumalisi ko sa silid niya na nasa bandang likod ng aming bahay. Kung aakyat kasi ko sa silid ko, dadaan ako sa living area kung nasaan ang hagdan at makikita ko ni Abuelo at ng bisita niya.

Sana lang at hindi pa naiaakyat ni Yaya ang ibang damit ko na kalalaba lang. At sa kabutihang palad ay may damit nga ako dito kaya nag-suot lang ako ng isang bestidang lampas tuhod ang haba na bulaklakin kasi tinahi lang iyon ni Yaya.. Halos lahat ng bestida ko ay tahi lang niya. Noong nabubuhay pa si Abuela, siya ang tumatahi ng mga damit ko.

Sinuklay ko ang mahaba kong buhok na abot hanggang sa pang-upo ko. Si Yaya din ang nagbabawas ng dulo nito. Very talented ang Yaya ko, kaya loves na loves ko siya.

"Abuelo, pinatatawag n'yo raw po ako?" magalang kong tanong nang pumunta ko sa living room at parehas silang napalingon sa akin ng kanyang panauhin.

"Oo, Hija. Halika rito." Kimi akong lumapit at tumabi sa kanya. Siyempre, hindi ko kilala ang bisita namin kaya kunwari'y mahiyain ako.