Gradolya

Bölüm 4

Okulun kapılarından kendimi zor artım. Bütün okulun önünde rezil olduğum bi yana birde onun gözünün önünde dayak yemiştim.Üstelik beni o kadar ezik görmüştüki,yardıma ihtiyacım olduğunu sanıp beni yerden kaldırmaya kalkmıştı.Hayatımın en kötü duygularını bir arada yaşıyordm

Derin düşüncelere dalmışken az ilerideki toprak yola daldığımı fark etmedim.Yol evime ters olsada yinede devam ettim.Biraz yalnız kalıp düşünmeye ihtiyacım vardı.Ama çok ta düşünecek halim yoktu. Sinirime ve gözümden akan yaşlara hakim olamıyordum.Artık hayatımda birşeyleri değiştirmem gerekiyordu.Belki kişiliğimi...belki okulumu....belkide çevremi

-Güçlü olmak için nelerimi verirdim,diye mırıldandım sessizce.Keşke daha güçlü olsaydım.Birilerinin beni korumasını beklemek yerine,birilerinin onları korumamı beklemesini çok isterdim.Güçlü olmak için herşeyden vazgeçebilirdim.

Bunları düşünurken etraf bi anda kararmaya ve boğucu siyah bir dumanla kaplanmaya başlamıştı. Duman çevremde iyice yoğunlaşmıştı.Sebebsizce içimdeki öfkeyi daha da arttırmıştı.Ellerim ve ayaklarım titriyordu.Sonra etrafımdaki sis birleşmeye ve şekil almaya başlamıştı. Daha da koyulaşıp insan şeklini aldı ama sırtında fışkıran 20 ye yakın kolu vardı ve sanki birbirlerinden bağımsız hareket ediyordu.5 metre kadar uzağımda iyice belirginleşince kafasını bana dogru çevirdi.Gözleri yoktu ve onu oluşturan kara dumanlar surekli hareketedip birbirleriyle yer değistiriyorlardı

Ortamın sessizliğini "gerçekten herşeyden vazgeçebilirmisin" diyerek bozdu sanki, aklımı okumuşcasına.İçimi bir cesaret kaplamaya başladı,sanki ona karşı durmam için gizemli bir güç damarlarımda harekete geçmişti.

- Hissettigini biliyorum...gücü... Dedi, şeklini korumaya çalışarak

-Nesin sen böyle.diyerek bir adım üzerine gittim

- Sana bir soru sordum,gerçekten güç için bir seylerini feda edebilirmisin.Daha farklı olmak için..

-Evet, dedim hiç düşünmeden,feda ederdim

-Peki ,sana istediğini veririm ama bir anlaşma yapacağız,dedi ama şekli iyice bozulmaya dumanlar yavaşça dağilmaya başlamıştı

"Ruh enerjinin hepsini bana vermen karşılığında,İstediğin güce kavuşacaksın" dediğinde,artık aklımı başıma toplamam gerektiğini anladım

" Ruh enerjisi bizi biz yapan şeydir" derdi annem hep. Okullarda bile 1.sınıf öğrencilerine ilk olarak bu öğretilirdi. Birkere bile ne anlama geldiğini sorma gereği duymamıştim ama şimdi bana teklif ettiği güç için bu ne olduğunu bile bilmediğim şeyden vazgeçebilirdim.

-Kabul ediyorum.Be..be..ben hazırım,dedim kekeleyerek.

Bir anda vücudumdan renkli ışık huzmeleri çıkıp sis in içine karıştı.Gittikçe halsizleşmeye başladım. Ayakta bile zor duruyordum.sonunda ışıklar kayboldu ama daha bitmemişti. Bu sefer de vücudunu oluşturan dumanin rengindendaha koyu bir renkte olan simsiyah bir sis bana doğru yaklaştı ve üzerime çökercesine , ayaklarimdan kafama doğru tırmanarak ağzımdan ,burnumdan ve gözlerimden içeri acı vererek girmeye başladı.Bedenimin heryeri felç olmuş gibi hareket edemiyordum ve ensonunda dizlerimin üzerine düşmüştüm.

Karşımdaki varliksa artık tamamen şeklini kaybetmiş ve geride bıraktığı dumanlarda dağılıyordu.Bense hala dizlerimin üstündeydim ve hareket edemiyordum.En sonunda dengemi kaybedip yüzüstü yere devrildim.Artık gözlerimi bile açık tutamıyordum.Bir sure sonra bilincimi kaybettim...

Gözlerimi açtığımda bilmediğim bir yerdeydim.Etraftaki kurutulmuş bitkilerin kokusu vardi.Demekki şifahane gibi bir yerdeydim.Hala kıpırdayamayacak kadar halsizdim.Etrafıma perde çekildiği için çevremide göremiyordum ama perdenin üzerine 4 kişinin gölgesi yansıyordu. Birinin insan ırkından olmadığı belliydi çok geniş omuzları ve devasa bir boyu vardı .Yanındaki kişiyle gölgeleri karıştığı icin onu fazla seçemiyordum ama oda en az 190 boylarında bir erkekti .diğer ikisinin de boyları birbirine yakın dı ve seslerinden anladığıma göre ikiside kızdı.Perdenin arka tarafında bayağı hararetli bir kavga vardı. Diğerine göre daha yetişkin olan kız veya kadın iri yarı olan devi ve yanındaki genç kızı azarlıyordu.Belliki bayağı kızmıştı