a Princess story : From princess to ...

Hoofdstuk 3

HOOFDSTUK 3

"We hadden een deal" mijn moeder had er dus al over gehoort. "We willen het beste voor Evan" oke de moeder van Evan en mijn moeder zitten dus in een discussie. "Moeder" roep ik dan zodat ze me aankijkt "Het maakt niks uit" "Dat maakt wel..." maar de moeder van Evan onderbreekt haar "Mag jou wel, je komt op voor andere terwijl je eigen moeder iets zegt, bijna geen een prinses doet dat" nu bekijkt ze me van top tot teen "Je bent ook nog eens mooi" zegt ze dan "De jongen waarmee jij gaat trouwen later is een geluksvogel" "dank u wel" en vond het een keer fijn dat iemand zo over mij sprak helaas deed mijn moeder dat niet. "Dat zeg je alleen om haar ervan te laten overtuigen dat er meer jongens zijn en dat ze niet meteen hoeft te kiezen voor je zoon" "Moeder" roep ik nog een keer "Nee ik zeg het alleen omdat het waar is , volgens mij zeg jij niet zo vaak zoon dingen tegen je dochter" ze kijkt mijn moeder aan en mijn moeder slaat een hand voor haar mond "excuseer me" daarna loopt ze weg en hoor de moeder van Evan nog mompelen "Wilde dat ik ook dochters had gekregen" ik pak haar hand want ze zag er best verdrietig uit "Weet zeker jij krijgt een leuke , lieve en zorgzame schoondochter" probeer ik haar gerust te stellen "Dat is aardig van je en wat ik net allemaal zei dat is niet gelogen" ze keek me aan met een kleine glimlach "Kom volgende week toch ook naar het bal waar Evan zijn bruid gaat kiezen" oke deze keer sla ik dit aanbod af want hij is verliefd op iemand en dat ben ik niet. "Nee hoeft niet, hij kiest mij toch niet" "zou er juist niet van schrikken als hij jou kiest" zegt ze voordat ze wegloopt. daarna zie ik sean weer "Hallo Prinses" "Hallo" hij kijkt snel naar achter en gaat dan verder met praten "heb een vraagje?" Nu valt het me pas op hoe deftig hij praat. "Natuurlijk mag dat" "Sinds dat.." hij word onderbroken door de jongen die straks ook bij ons stond "Prinses u ziet er beeldig uit" Sean kijkt hem zo te zien chagerijnig aan de jongen pakt mijn hand en stelt zich voor "Ik ben prins Vincent Calford " hij kust mijn hand. Calford hoorde die naam eerder "Vincent alsjebliefd" ja hoor mijn enige echte vreemde tweeling staat er ook bij "bied mijn excuses aan deed net nogal bot tegen je" verontschuldigt hij zich , nooit verwacht van hem "Excuses aanvaard" hij buigt een keer oke heb dus geen grappige broer. opeens voel ik een hand op mijn schouder, "Wie staat er achter mij?" vraag ik dan een beetje gehypnotiseerd "Evan" fluistert hij. Waarom ril ik. Alleen maar omdat hij in mijn oor fluisterd "Zijn jullie niet verloofd" zegt mijn tweelingbroer Declan "nee" zeggen ik en Evan tegenlijk "Dat dacht ik ook" Zegt VIncent dan raar kijkend naar Evan "plannen zijn veranderd" zeg ik. "Dus je bent single" vraagt Vincent met een grijns "Vincent" Evan kijkt vincent met een schuinoog aan. "Oke oke ik stop" Zachtjes beginnen ik, declan en Sean te lachen.

Die avond ook lag ik in bed met best een fijn gevoel en daarom viel ik ools zo snel in slaap. Een droomloze slaap.

-------

Wil iemand samen met mij een verhaal schrijven? Natuurlijk ga ik verder met dit verhaal en mijn andere