EMANET

22

Yerimden doğrulup bağdaç kurdum.

Z. Bu kolye?

K. Bilmiyorum ben kendimi bildim bileli boynumda. İçindeki resimlerle.

Elini tuttum.

Z. Canım! Peki ya baban.

K. Onu bilmiyorum. Kimdir nedir hiç bilmiyorum.

Eline öpücük kondurdum. Gülümseyip elimi sıktı.

Z. Şimdi ki baban

Dememle yüzü düştü.

K. Ahmet Sayer! Oldum olası soğuk tabiatlı. Konuşmaz etmez. Ruh gibi bir adam. Zaten aramızda oldum olası hiç iyi değildir.

Z. Neden?

K. Dedim ya. Soğuk hep. Bana karşı değil Eylüle anneme karşı da öyle. Dediğim gibi ruh! Oturup da sohbet ettiğimiz bir gün yoktur. Varsa da yoksa da şirket.

Z. Bişey sorcam

K. Sor bakalım.

Z. Annenin adı ne?

Dememle derin nefes aldı

K. Zara

Z. Zara mı? Çok güzelmiş.

K. Zara Yıldırım. Annesinin adı Halime babasının adı Ali.

Hayretle yüzüne baktım.

Z. Kerem?

K. Araştırdım güzelim ama tek bir kişiye rastlamadım. Ne ailesi ne akrabası. Hepsi ölmüş kimisinin izlerini bulamadım. Yani anlayacağın benim kimsesizliğim annemden geliyor.

Dayanamadım gözümden bir damla yaş aktı. Eğilip boynuna sarıldım.

Z. Sen kimsesiz değilsin. Ben varım Vera var ablan var. Yapma böyle.

K. Ağlama güzelim alışkınım ben.

Boynundan öpüp geri çekildim.

Z. Ben hep yanındayım canım sen üzülme.

K. Biliyorum ama emin değilim. Akşamki olanlardan sonra

Z. Yaaa

Karnına vurdum

Z. Pislik yapma

K. Ahahah tamam yapmam

Z. Bak ya dalga geçiyor.

K. Ahahah tamam gerçekten tamam.

Z. Uyuz!

K. Onu bunu boşver de senin o tepkinin sebebini öğrenebilir miyim?

Al işte. Ne diyeceğim. Adam iyi biliyor köşeye sıkıştırmayı.

Z. Sanane. Bişeyi de öğrenmeyiver.

Tekrar kahkaha atıp elimden öptü.

K. Sen ne fenasın

Eline vurup

Z. Sensin fena.

Tekrar kahkaha attı.

K. Gel hadi uyuyalım

Z. Uyumayalım. Sohbet edelim.

K. Güzelim bugün biraz yoruldum sabah tüm gün bizim sohbet ederiz.

Başımı sallayıp yanına uzandım. Beline sarılıp başımı göğsüne koydum.

K. Seni seviyorum güzelim.

Deyip saçlarımdan öptü. Karşılığını ne zaman alacaksın bilmiyorum ama senden hoşlanıyorum Kerem.

&&&

Sabah yanımdaki boşlukla gözlerimi açtım. Beşikte Vera da yoktu. Yataktan kalkıp üzerime hırkamı giydim.

Aşağıya indiğimde Veranın kıkırtısını duydum. Salonda Keremin yanında oturuyor arada koltuktan destek alıp ayağa kalkıp zıplıyordu. Keremse elindeki telefonla uğraşıyordu. Sabah sabah ne güzel bir manzara.

K. Vera dur lütfen babacım

Galiba önemli telefondaki işi. Hayatta böyle yapmaz.

Yanlarına gittim. İkiside beni görünce gülümsediler

Z. Günaydın. Erkenciyiz.

K. Dişim fena

Kaşlarım çatılırken yanına oturdum.

Z. Ne oldu. İyi misin?

K. Ağrıyor ya. Hastaneden randevu alıyordum

Deyip telefonu gösterdi. Baya acı çekiyor yüzünden belli

Z. Randevuyu boşver acile git.

K. Gitsem ne olacak.

Z. En azından ağrı kesici verirler.

K. Bilmiyorum Zeynep.

Deyip başını arkaya attı. Elimi yanağına koydum. Koymamla çekmem bir oldu. Kulağının altı şiş!!

Z. Kerem sen dişin ağrıdığına emin misin?

Halsiz gözlerle yüzüme baktı.

K. Ne?

Z. Canım sen kabakulak geçiriyorsun

K. Nee!!!

Deyip yerinden doğrulunca acıyla kulağını tuttu. Yüzümü buruşturup gülümsedim. Koskocamanlık adam kabakulak.

Bölüm sonu