Z. Özür dilerim. Tamam anlatma ne olduğunu affetme de ama lütfen böyle yapma.
K. Zeynep ben sana ne için kızdım biliyor musun?
Masum masum yüzüne baktım.
K. Ben sana sevgimi sorguladığın için kızdım. Her şeyi söyle ama sakın sakın sevgimi sorgulama. Tekrar söylüyorum. Seni seviyorum sana bağlandım!!!
Hızla yanımdan çekip gitti. Hep böyle mi olacak.
Off ne yaptım ben yaa!
Salonun ışıklarını kapatıp odaya cıktım. Kerem yatakta yatıyordu. Ses etmeden yanına gidip uzandım sol kolunun altına girip başımı göğsüne yaslandım.
K. Zeynep yapma güzelim. Seni affettim kızmıyorum da ama yapma böyle yaklaşımlar da bulunmana gerek yok.
Başımı kaldırıp yüzüne baktım.
K. İçin rahat olsun affettim
Omuz silkip tekrar başımı göğsüne koydum. Bilmiyorum neden böyle yaptığımı ama galiba pişmanlıktan. Bir de meraktan. Şuan hayatını o kadar çok merak ediyorum ki?
Belli ki üvey anne ve kardeş var. Ama hiç belli bile değil üvey oldukları. O kadar candan ve birbirlerine bağlılar ki.
Tekrar başımı kaldırıp yüzüne baktım. Çenemi göğsüne yaslayıp
Z. Tek bir şey soracağım?
Yerinden kıpırdanıp
K. Sor?
Z. Ablanla öz kardeş misiniz?
K. Ben evlatlığım!
Demesiyle nefesim kesildi. Yutkunamadım hareket edemedim.
K.3 yaşındayken beni evlatlık edindiler. Annemin yani Sevim annemin bir daha hamile kalma şansı tamamen gidince evlatlık almaya karar vermişler. Beni almışlar.
Z. Şeyy ge-gerçek annen
K. Ölmüş diyorlar. İntihar etmiş. Beni de çocuk esirgemeye göndermişler.
Deyip elini kolyesine götürdü. Elinden alıp açıp baktım. Kızıl saçları kahverengi gözleriyle o kadar güzel bir kadın ki.(annesi Bennu Yıldırımlar)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(Bilmeyenler için bu)
Z. Çok- çok güzelmiş.
K. Öyle.
Dolan gözlerini kapatıp tek koluyla sarıldı.
Z. Hiç araştırdın mı yani belki ölmem-
K. Benim içimde öldü. Ölmüş veya ölmemiş umrumda değil.
